İnkar kültünün derişmesi

Derişme, çok yoğunlaşma demektir. Derişik, kimyada konsantre için kullanılır.

İnkar kültü, insanların algılamakta ve kabul etmekte çok zorlandıkları durumlarda, örneğin genelde ölüme karşıki, yoksayma davranışlarıdır.

Birleştirirsek:

İnkar kültünün derişmesini, son 8-9 aydaki savaş koşullarında çok izledim.

İlk 3 bin ölü verildikten sonra, savaşı inkar eden birine, kaçıncı ölüde savaşın varlığını kabul edeceğini sorduğumda, yanıt veremedi. 10 bin ölü oldu, hala yanıt veremedi.

Musevlier de, bunu 2. Dünya Savaşı sırasında yapmışlar:

Toplama kampının içinde, zehirli gaz duşunun kapısında bile, öleceklerini inkar etmişler.

Peki, herkes ölmüşse, bunu nereden ölüyoruz?

Çünkü, herkes ölmemiş. Naziler, psikopat-ötesi olduklarından, insanları günlerce duşun kapısına götürüp, bazılarını günlerce geri getirmişler.

Bazıları sağ kalmış ve olanları anlatmış.

Biz de, o sıradaki davranışları böylelikle kayıtlardan öğrenmiş olduk.

İnkar kültünün şimdiki neden şu:

Türkiye, birbirine bağımlı olması gerekmeyen 3 durum yaşıyor:

Bir: Yaklaşık 180 yıllık Tanzimat kültüründen vazgeçiyor.

İki: Birinci Cumhuriyet’i tasfiye ediyor.

Üç: 33 yıldır iç savaşın içinden çıkmaya debeleniyor.

Bu da, kaos matematiği açısından, 3 tane büyük ölçekte, yolların çatallanması demek.

Ayrıca, global kaos dönemine girildiği ve 2000-2200 arası tarihin iniş dönemi olmakta olduğu için de, ek olarak çatallanmalar da var.

Savaş bunlardan biri, iç savaş öyle, darbe öyleydi, aksis değiştirme öyle, ekonomik krizler öyle.

Kültürel şizofreni veya kimlik yitimi, aslında bizde hep vardı.

Tanmizat ve Meşrutiyet romanında mizahla verilen bir biçimde, Doğu-Batı çatışması şizofreni yarattı.

Niyazi Berkes’in saptadığı ve gözden kaç(ırıl)an bir biçimde, Birinci Cumhuriyet’in erken döneminde, 11-16 yaş arası öğrenci intiharları çok artmış. Anababa gitmiş, gelenek gitmiş, ülke gitmiş, çocuk da yitmiş, olmuş.

Aynı olay bu sıralar, intihar vakalarında, ‘atlasana lan’ biçiminde tezahür ediyor. Bu da, bir kültürel şizofreni.

İşte bu kültürel şizofreninin dolaylı göstergelerinden biri de, inkar kültü.

Halkımız herşeyi inkar ediyor:

Ailenin içine ettiğini, maddiyat için herşeyi sattığını, paranın onun için Allah’tan ve ülkeden önce geldiğini, her seçimde parti değiştirdiğini, üyesi olduğu partiye oy vermediğini, ensesti, tecavüzü, kadını dövmeyi...

Sonra, kan, ter ve gözyaşı geliyor.

Herşeyi silip süpürüyor.

Tarihte de hep böyle olmuş...