İnşaallah final oynayıp, kupayı da kaldıracağız!..

Dün akşam maçtan evvel Milliyet Blog'da yayınlanan, ''TÜRKİYE : 2 - ÇEK.CUM. : 1...'' başlıklı yazımda;

''Biliyorum çok zor bir maç olacak.

Fakat gönlüm de, hekesin istediği gibi, yukarda yazdığım skora benzer bir skor istiyor...

Öyle olacağına da inanıyorum!..

Bu çocuklar bunu başarırlar...'' demiş, kayınçom Ramazan'ın evine gitmiştim misafirliğe...

Zili çalıp içeri girer girmez; ''Enişte sen zili çaldın, ben kapıyı açar açmaz, bir gol attı ÇEK'ler bize...'' dedi.

''Olsun, biz de atarız!..'' dedim sâkin sakin...

Maçı izlemeye koyulduk...

''Çok kötü oynuyor bizimkiler enişte!..'' dedi kayınçı Ramazan endişeyle...

''Korkma!.. Biz yeneceğiz onları. Hiç merak etme sen... Daha bunun devre arası var!.. Fatih Hoca çocuklara bir moral-motivasyon-gaz depoladı mı, iş biter kardeş!..'' dedim.

''Ama futbol buu!.. Her zaman, 'Hadi bakalım Kahraman Türk milleti...' edebiyatıyla yürümez ki bu iş'' dedi kayınço Ramazan.

''Yürür kardeş yürür!.. Biz bu edebiyatlarla ne kıtalar fethettik!..'' dedim kararlılıkla.

Birinci yarının bitiminde, eşimin, bizi yemek yemeğe daveti üzerine mutfağa geçtik. Yemek işini hallettikten sonra, tekrar oturduk televizyon başına. Çok geçmeden ikinci golü yedik...

Ramazan hepten sinirlendi... İmâlı imâlı;

''Gelsin çocuklar artık. Bir an önce çıksınlar tatillerine(!)..'' dedi.

''Biz onlara üç atar, çıkarız çeyrek finale, sen kafanı yorma!..'' dedim, yine sâkin sâkin.

''Çok zor enişte çok zor!..'' dedi umutsuzca.

Bu arada bizimkiler müthiş bir baskı kurmaya başladılar, ''Çek'' yarı alanında... Az sonra da Arda'nın, ümitlerimizi yeşerten gölü geldi.

Kayınço Ramazan balkona çıktı. Islık çalıyordu sevinçten...

Sonra oturdu koltuğa, bana doğru bakmaya başladı, kafasını sallıyordu gülümseyerek.

''Arkası gelecek gelecek!..'' dedim ben de, hafif bir tebessümle.

''İnşaAllah...'' dedi Ramazan, büyük bir umutla.

Bizimkiler artık nefes aldırmıyorlardı ÇEK'lere...

Nihat'tan; skoru 2-2 yapan, Millî Takım'a hayat veren 2.gol geldi 88. dakîkada...

Ramazan, şaşkınlıkla sevinci bir arada yaşarken, gözlerimin içine bakıyordu!

''Böyle biterse, iş, penaltılara kalacak!'' dedi, tereddütle karışık bir sevinçle. Çünkü, TV'deki spiker bile, beraberliğe ''mum olmuştu'' çoktan!..

'' Kalmaz kalmaz!.. ÜÇ'leyeceğiz, merak etme sen!..'' dedim.

Arkasından üçüncü gol... Yine Nihat'tan...

Baktım Ramazan'ın eli havada, ''ŞAK''lattık berâberce, sevinçle...

Son 20 dakikadır, müthiş bir heyecan, müthiş bir tempo vardı Millî takımımızda...

Uzatmaların son 2 dakikasında, kaleci Volkan, biz, daha ne olduğunu anlıyamadan, kırmızı kartla oyun dışında...

Tuncay kalede...

Elleri de havada, büyük bir ihtimâlle, ''Yâ Rabb!.. Ne olur bize yardım et!.. Şu maç, penaltılara kalmasın ne olur!!..'' diye dua ediyordu.

Evet kalmadı penaltılara!..

Vee.. Millî Takımımız ''Çeyrek Finalde''...

Kayınço Ramazan bana doğru bakıyordu gülümseyerek...

''Bu yolun sonu Finaldir Ramazan!.. İnşaAllah Final oynayıp, KUPAYI da KALDIRACAĞIZ!..'' dediğimde;

''İnşaAllah enişte, İnşaAllah yaav!..'' dedi büyük bir sevinçle.

Bu çocuklarda bu yürek olduktan sonra, bu da olur İnşaAllah!...

Sağlık ve Muhabbetle...

Bektaş Azizoğlu
16.06.2008, pazartesi
Üsküdar-İSTANBUL