İnsan Ya-şı-yor Hala...

Ey kendi nefsine zarar veren kıskanç insan!

Yanlış aklının evinden dışarılarda, seni bekleyen güzel bir evren, hayat var.

Yalancılık, fesatlık yapan ‘insanlar’!..” arasında, usanç ve utanç getirmeyen tek bir ‘insan’!..”,  yoktur.

Aptallar, kalbi kurum bağlayan ‘insanları’!..” , bağışlar.

Efendi!!! O pervasız tavrın, biraz olsun yatıştı mı???

İyilikten hoşlanan güzel insan! Sen! yine çiçekler açan güzel yüzün, gülen gözlerinle, güneşe bakabilirsin.

Adalet ve şevkatle buyuran Gönlü Yüce İnsan!!! Sen! sonunda, ‘O’ pervasız,  kalbi ölü , benliğini yitirmiş, vicdanını kaybetmiş paçoz ‘insana’!..”, şaklaban ve palyaçoya, galip geleceksin! Ne mutlu sana!..

                                                                                                                                Sevgilerimle.