24 Ocak '13
- Kategori
- Şiir
İstanbul'un gözleri
İstanbul'un gözlerinden bakıyorum sana
Bu şehrin sokaklarında barınırcasına
Her köşesinde,sen ve ben varken
Mavi kıyılarında martı sesleri,
Gizli gizli ağladıgım geceleri
Bir tek sen geliyorsun aklıma
Adım,adım bilirim her caddesini,sokagını.
Bir el dokunur omuzuma
Döner bakarım bir an içim gider
O el sen ol diye
Issız oldugumda ve sensizligimde
İlk kaçıp gittigim Kızkulesi
Orda senli hayallerime
Dalarımda göz yaşlarımı bırakıvaririm rıhtımına
Karanlık sulueti çöktügünde bu şehrin üzerine
Aşk'ta bir başka,hasret bambaşka
Çözemedigim bir tılsım var bu şehirde
Derin bir acının gölgesinde
Meyhanelerinden yükselen bir şarkı nakaratında
Sokaktan eşlik ederim burkula burkula
Hasret rüzgarları poyraz eser yeditepesinde
Bir hatıra gömdüm İstanbul bogazının
Mavimsi sularına
Borçlusun bana İstanbul.
Geçmişimden gelecegime
İstanbul'un gözleri ile bakıyorum sana
Yalın ve sukunet ile,
Siyah bir geceyi,beyaza boyarcasına
Çizdigim karanlık tualimdeki
Sessizligime
Adı hüsran,dert bana
Bu gece gözlerim kapalı
İstanbul'un gözleri ile bakıyorum sana