Kimsesizlerin öyküsü

                                                                      “Kimsesizlere”

Akşamları hiç yalnız kaldınız mı siz

Gecenin karanlığıyla kucaklaşıp seviştiğiniz oldu mu hiç

Gecenin on ikisinde şarkıların mutsuz seslerinin

Sessizliği böldüğünü duyar gibi oldunuz mu

 

Yarasaların çığlık çığlığa kol attığı

Gözleri kor gibi parlayan baykuşların tünediği

Issız

Kimsesizlerin düşüp kalktığı

Kuytu bir yerde sabahladığınız oldu mu

 

Mevsimlerden sonbaharı sever misiniz

Yaprakların tek tek sararıp dökülüşünü

Kurumuş dalları çıtır çıtır çiğneyerek geçtiğiniz oldu mu

 

Umutsuzzlukların girdabında habire döndüğünüz oldu mu hiç

Kendi pencerenizden güneşin ufukta kayboluşunu seyrettiniz mi

 

Ağlarken güldüğünüz

Gözyaşlarınızı göstermemek için içinize akıttığınız oldu mu

Damla damla

 

İşte bunlar kimsesizlerin derdi

Kimsesizlerin tasası

Kimsesizlerin öyküsü

Bu öyküyü biliyor musunuz

O halde siz de kimsesizsiniz

                                                                        Abdulkadir KIDEYŞ