İstanbul

İstanbuldayım...
Ayağımda asırlık çamurlar
Ve Topkapı'da surlar kahpeliğini taşıyor Bizans'ın
Tepelerinde şanlı Türk bayrağı
Kahraman ulubatlının şerefine

Tuhaf İstanbul!
Havada meltemi var fuhuşun...
Ve çocukların ellerinde aromalı kondomlar
Ne haldesin İstanbul ?

Ve mavi polis sirenleri
Kapkaçcılar arsız
Kayıp sokakların hızlı şöförü onlar...

Utanmalısın Ulubatlı
Ok ta yok artık can havlide
Ar namus elden gitmiiiş...

Ve bir İspanyol turist
Elinde kamera kültürümü çalarken
Volelerle gol oluyoruz
Her birimiz bir kaleye...

İstanbuldayım
Artık tehlike ile kardeş olmuş martılar
Vitaminli simidi onlarda biliyor ...

Vapur çığlıkları var denizleri titreten
Ve kaybolmuş çocuklar
Karşımda iki çocuk
Birinde henüz kutusunda yeni bir oyuncak tren
diğerinde abilere ve adamlığa özenti bir şişe tiner

Kayboldum...

Ne haldesin İstanbul ?
Hangi alemdesin ?

İstanbulda bilmediğimiz bir deniz...
Yıldız korusunda
Sevişmenin kokusu hala burnunda
Ve her ağacın altında bir gazete
Katliamları anlatan...

Görseniz her biri kuş tüyü yatak
Orgazm kanatlanmış göklerde

Ve or.......nun fiyatı sübyanlığı ile ölçülürken..
İstanbul'da yaşamak bedava...

Ne yaptın Ulubatlı ?
Koyverseydin okları
Saplansaydı semaya
Hem böylece zamanın bir köşesinde zararsız bir kılçık gibi kayıp giderdin boşluğa...
Pişman mısın ?
Belki de...

ANLATANLAR

Yuvasında yavrusunu besleyen bir kuşun ağzında şefkati
Düşmeden toprağa son çırpınışında bir yağmur tanesi
Yada son inadında bir yaprağın
Onurlu kayboluşlar adına
Kısaca anlatıyor bizi...

ELMADAKİ KURTLAR

Elmadaki kurtlar
Ansızın tatlı bir lokma arasında
Sürpriziydi gizli bir azmin

Ansızın...

İğrelti ama düşündürücü bir olgunun yaşam mücadelesiydi

Elmadaki kurtlar

Hem kaderiydi elmanın
Hemde elma kaderiydi onun

Ansızın

İğrelti ama düşündürücü bir olgunun
Yaşam mücadelesiydi
Kaderininde kaderiydi
Ama kadersizdi...

ANLAMAK SENİ

Anlamak seni
Yudum yudum tatmak
Güneş sevdayla vuruyorken denize
Işıl ışıl yaşamak seni
Her mevsimde sen olmak yağmurlarla
Anlamak seni doyasıya tatmak
Bu gençliğimin davasıydı...

İÇİMDEKİ ÇOCUK

Uzun bir sokağın işlek bir caddesinde
Kardan buz mavisiydi yollar
Bir jeep in nikelaj kaplı aynasında kendisine bakıyordu bir çocuk
Ansızın kulağı koparılırcasına çekildi

Ve bir köpek cesedi gibi atıldı, biraz ileriye
Bir mühür gibi vurulan tokatın ardından

Ve o koca adamın fransız kundurası iz bırakırken hemen önünde
Artık tüm ADAMLAR düşmandı
Ufak bir yüreğin en derin köşesinde...

ANILARLA ŞEHİR

Yine şehrindeyim sensizliğin
Sahilde Azrailin soğuk nefesi havada
Ve boşluklar örümcek ağı tutmuş kayalarda
Biraz yürüdüm...
Yağlanmış bir deniz
Ve kırık küreğiyle gezen aşık sandallar var
Güneş bulutların ardında

Kaçmak gerek

Karşı parkta
Buğday yiyen güvercinler
Eyvah !
Yarım dönerime kısmet oldu bir çocuk

Yıldırım savarın üstünde bir martı
Tehlikedesin dostum

Liseli bir genç laf atıyor genç kıza
İffetinize talibim...

Ve bir bankmatik
İhtiyar bir kadın içinde uzanmış
Bayat ekmeğini yiyor dökerek yarısını
Ekmek değil mübarek çılgın mütahitin enkazı
Abi boyımmı (Bir boyacı)
Elleri çoktan almış rengini hayatın

Kaçmak gerek

Düzgün ve temiz bir asfalt sonunda
cilalı kaldırımlar
Ve bir isportacı kitap satıyor
Hemen yanında üç kişi biri güzel bir bayan
Adam karı lazımmı der gibi bakıyor
Tövbe tövbe
Kasap et derdinde

Kaçmak gerek

Cebimde üç kuruş
Trenle kaçakmı gitsek
Ve bir ayyaş karşımda
Cebinde makinalı tüfeği devamlı vuruyor kendini

Kaçmak gerek

Sen varken hiç biri yoktu sanki

Eyvah !

Yer titredi depremmi ?
Yoo kaçan trenin yaygarası
Yürüyen merdivende olmasa...
İşin yoksa bekle şimdi
Son bir kez bakayım nefretle
Önce Kadıköy stadına...
Hemen sağında
Anılar tütüyor bacalarda

Kaçmak gerek

Bu da ne ?

Kilonuz yetmiş bir kilo iki yüz gram teşekkü.....
Sanırım konuşan kantar

-Pardon benimle sohbet eder misin?...

2003 yılı Ağrı/Patnos şiirleri /Ali AYVAZ