İstanbul

Güneşin doğması :

İlk kuş sesleriyle başlar,
Martıların çığlıkları;
Yayılır boğazın iki yakasına,
sonra;
Vapur sesleri;
İlk zil sesidir, ilk uyanış,
Sonra koşuşturmalar,
Bitmek bilmeyen koşuşturmalar,
Bitmek bitmeyen işler yığını ,
Sarmalar dört bir yanımızı,
Acılar, aşklar, hüzünler,
Mutluluk şarkıları yankılanır.

Güneşin batışı :

Eğlenceler, gülüşmeler,
Ağlamalar, bağırmalar,
Yorgunluklar, öfkeler,
Karanlıktadır ;
Hep karanlıktır; bu koca şehir.
Ölümler, öldürmeler,
Diz boyu,
Aldatmalar, yankılanır;
Hıçkırık sesleri,
Dans etmekle bastırılır.
Mehtaplı bir gece kalmamış;
Geceler;
Kan yuvası olmuştur,
İstanbul;
Aaah İstanbul'um;
Suç senin mi?
Yoksa bütün çirkefliği sende yapan;
Senle yaşayan, bizlerin mi ???