İşte eylül

İŞTE EYLÜL

Işıklar yine değişti

Sabahları saf, berrak ve temiz bir aydınlık karşılıyor hayatı.

Ağır ve yorgun yaz sıcağı usulca kenara çekiliyor.

Sabırsız leylekler, derin bir maviliğin içinde kesik kesik

Işık çizgileri gibi peşpeşe dizilerek uzaklara uçuyorlar

Ağaçlar hala yapraklı, ama bunlar geçkin yapraklar

Belli ki birer ikişer dallarını terketmeye hazırlanıyorlar.

Ani sevinçler ve ani hüzünler yaşıyor insanlar.

Eylül’ün taze ışıkları insanın içine akıp dokunduğu yeri kanatlandırıveriyor.

Dokunduğu yerde hüzün varsa, hüzün kanatlanıp uçuyor içinizde

Sevincin olduğu yere değerse artıveriyor sevinçleriniz

İçinizde dolanıp duran ışıkların peşinden duygulardan duygulara savruluyorsunuz.

Göcmen kuşlar gibi duygularınız, oradan oraya akıp gidiyor.

Henüz görülmüyor ama, gizliden gizliye sezilen uzak yağmurlar gibi,

Sessiz bir aşk beklentisi beliriyor yüreğinizin köşesinde

Siz onu farkedene kadar, büyüyüp yağıverecek belki de için içinizde

Pek de dikkat etmediğiniz tanımadik bir yüz,

Birden onsuz edemeyeceğiniz bir sevgili haline gelecek

Eylül ışıkları gibi, lekesiz bir aşk belki de.

İlk yağmurlara yetişecek, ilk sevişmeniz

Açık pencerelerde yağmur tıpırtıları

Tanımaya çalıştığınız yeni bir beden

Sıcak, yakın ve sevecen

Göçmen kuşlar olmayacak o gece, onlar çoktan gitti

Siz olacaksınız. Bir de yağmur, bir de aşk

Bir de gece tabii ki.

Karanlık, serin ve yakıcı öpüşmeler

İçinizde binbir sevinç, ve birden ani gelen korku

Ya kaybedersen bu sevgiliyi?

Sanki ağlayıvereceksiniz.

Küçük bir sarılış. İşte yeniden gülümseme.

EYLÜL sabahının o berrak aydınlığı

Bir ask gibi geliyor sonbahar.

** siir yillar once bir dergiden alintidir. kime ait oldugu bilinmiyor...