İtalya'da bir deprem daha

5.9 şiddetinde bir depremle güne uyandık. Merkez üssü Modena imiş. 1 ölü ve bir de yaralı var. Klasik her depremde olduğu gibi telefonlar kilitlendi ve acil sersivi bile arayamayan bir çok insan oldu. Depreme gelince İtalyanlar soğukkanlı Avrupalı olmaktan çıkıyor ve Akdenizli klasik karakterlerine geri dönüyorlar. Herkes binbir telaşla yakınlarına ulaşmaya çalışıyor. "Non chiamare nessuno" Kimseyi aramak yok, hatları meşgul etmeyin. Gerçekten yardıma ihtiyacı olanların önüne geçmeyin. Hep tekrarlanan uyarılara panik anında uyan olmuyor. İtalya'nın da iyi bir deprem eğitiminden geçmesi gerekiyor. İnsanları her an olabilecek bu doğa olayına hazırlamak gerekiyor. Deprem ile ilgili hala çok fazla yanlışlık yapılıyor. Hala çok aciz davranıyoruz.

Bu seferki deprem anında komidinin üzerindeki eşyalarım depremin sarsıntısı ile devrilince depremin başka bir bölgede büyük yıkımlara neden olabileceği ihtimali ile endişelendim. Bir anda evimin önündeki campoya insanlar doluşuverdi. Yakınlardaki liseden öğrencileri meydana çıkardılar. Herkesin yüzündeki o korku ifadesini evimin penceresinden görebiliyordum.

Derken herkes birbirine depremle anında yaşadıklarını anlatmaya başladı. Her kafadan ayrı bir ses çıkıyordu. Ben ise düşen eşyalarımın çıkardığı gürültü ve sarsıntı ile uyandıktan sonra uyumakta olan Selene'ye deprem olduğunu söyledim. Fakat hangi dille konuştuğumun farkında değildim. İtalyanca konuşmuşum. Demek ki artık korku anlarının şokunu da İtalyanca karşılıyorum. Depremin dil öğrenmedeki farkındalığı diye bir yerlere bunu not etmeliyim.

Neyse herkese çok geçmiş olsun.