İyi niyetimi geri ver

Hani, adamın biri çok sevdiği atıyla giderken bir pınar başında mola verir. Orda rastladığı bir diğer yolcuyla oturur sohbet eder arkadaş olurlar. Bir müddet sonra arkadaşı ona "ne güzel atın varmış, biraz binip gezinmeme izin verir misin?" der. O da "niye olmasın" diyerek ata binmesine müsaade eder. Adam ata atladığı gibi uzaklaşmaya başlar. Giderken de seslenir “hadi bana eyvallah. Sen kendine bir başka at bul” Atına binilmesine müsaade ederek iyilik yapan adam bu durum karşısında şaşkına dönmüştür. Arkasından; “arkadaş tamam atı al götür ancak senden bir isteğim var. Ne olur benim iyi niyetimi götürme, bari onu geri ver” diyerek seslenir.

İyi niyetleri çalan hırsızları mal çalan hırsızlardan daha tehlikeli görüyorum. Çalınan mal belki yerine gelir fakat yitirilen güven kolay kolay kazanılmıyor. Mal kazanmak uğruna insanların güvenlerini kaybedenlere acıyorum. Güvenden mahrum oldukları için o malların içerisinde bir serçe gibi titreyerek ömürlerini tüketiyorlar.

Zaman zaman aynı şeyleri yaşıyoruz. İyi niyetler istismar ediliyor. İstismarlar karşısında artık bir başkasına güven-itimat kalmıyor. İnsan giden ata acımıyor, iyi niyet var ya işte o iyi niyetin suiistimal edilmesine üzülüyor. Ona kahrediyor.

Bir zamanlar çek senet nedir bilmezdik. İki dudağın arasından çıkan sözler yeterliydi. Söz denilince akla namus, namus denilince de söz gelirdi. Şimdi çek’e de senede de güven kalmadı. Eskiden sözünü yerine getiremeyenlerin yüzü kızarırdı. Şimdi güneş yanığı deyip geçiyorlar. Her geçen gün artan yalnızlığın temelinde işte bunlar vardır.

Eskiler bir fincan kahvenin kırk yıl hatırı vardır diyerek ne kadar vefalı olduklarını gösterirlerdi. Şimdi onu da ancak türkülerde dinleyebiliyoruz. Vefa, insanımızın gönlünde okyanuslar gibiydi. Denizin suyunun çekilmesi gibi çekile çekile İstanbul’da bir semtin adı olarak kaldı.

Bu sözler karamsarlık ifadeleri olarak anlaşılmamalı. Zira bir mal nerede kaybedilmişse orada aranmalıdır. Kaybedilen güveni, itimadı iyi niyeti yeniden bulmak gerekiyor. Yoksa dünyamızı tehdit eden küresel ısınma gibi, ruhlarımızda küresel güvensizlik tehlikesi altında ıstırap çekecektir.

Atımızı çalanlar bilmeli ki üzüntümüzün sebebi giden at değil, onunla birlikte götürülen iyi niyetimizdir. Kimsenin merhameti iyi niyeti istismar etmeye hakkı yoktur. Bu böyle biline.