İyimserlik/ karamsarlık

İlk başlarda tanımlayamadığımız ya da anlamakta zorlandığımız konulara çarpıcı bir biçimde yaklaşım yapabildiğimiz takdirde veyagirdisini çıktısını bildiğimiz bir şeyin somut bir hale dönüşmesi ile, bizleri iyimserliğe ya da karamsarlığa doğru sürükleyebileceğini düşünebilmek mümkün.

İnsanlara sonsuz bir dinginlik ve barış havası veren, canlılık bahşeden iyimserlik dururken, kötümserliğin seçilmesi için bir sebep olmamalı.

Biraz kolaya kaçıldığını düşünürsek,gerçekten de sorunlara bu şekilde yaklaşım yapıldığını, iyimserliğin estetik yanının unutulduğunu; çünkü bunun insan fıtratına daha zor geldiğini söyleyebiliriz.

İnsanların düşünüp, tartışıp, içinde bulundukları sorunları kendi gayretleriyle halledecekleri, anlaşabilecekleri yerde, olumsuzluğu tercih etmelerinin sebebini herhalde kimse izah edemez ! ..

Bu konuda duyarlı olduğumuz noktalar çeşitli… Yaşam içinde insan, üzerine gelen dalga dalga kışkırtmalara, iyimserlikle-karamsarlık arasında kalan o ince çizgideki badirelere düşmemek için, bir o yana bir bu yana sallanıp elinden geleni yaparken kara kara da düşünüyor.

Bazen kendini frenleyebildiği gibi, yakın dostlarına da öğütler vererek karamsar olmamaları için tembihlerde, nasihatlerde bulunuyor. Bu uyarıyı aslında bilinç altında, biraz da kendisi için yaptığının farkında değil.

Sorunun temelinde yatan esas şey ise; toplumsal olaylarda insan yapısına ters düşen vurmalar, kırmalar, güç gösterileri ile oluşan  şiddet kurgusu… Bu tip olaylar iyimserlik havasını aniden söndürmeye yeterli bir neden. Böylesi görüntülerde iyimserlik yerini, kolay kolay doldurulamayacak boşluk bırakarak karamsarlığa terk ediyor. Boşluk deyip geçmeyin!.. Bu halde korkunç bir acz duygusu ile tükenip gidiyor insan!. İnsanların bu kadar acıklı, beşeriyet çukuruna düşmüş, karamsar, ümitsiz, bedbaht bir halde yaşadıklarını hissedebiliyor musunuz?

Neredeyse tek kutuplu bir düzen oluşacak. İnanın abartmıyorum; durum böylesine vahim! Aslında daha etkin daha rasyonel kararlar alabilmek ve bunu uygulayabilmek bireyin kendi elinde.

Kur’aninsanoğluna, bu zaafını göz önünde bulundurarak;

“Ey oğullarım ! Gidin, Yusuf’u ve kardeşini arayın. Allah'ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin, doğrusu kafirlerden başkası Allah'ın rahmetinden ümidini kesmez.”(Yusuf Suresi/87) demektedir.

Her vesile ile vurguladığım gibi, elimizde olmayan nedenlerle bencillik gibi şeyleri, özellikle de beğenmediklerimizi değiştiremeyeceğimize göre; hayata iyimser gözle bakabilmenin en mantıklı, en akıllı yolu, olumsuzlukları baştan kabullenmek ve ümitsizliğe de düşmemek olmalı.

Salt güç ve düzen bize bu yolu gösteriyor!..

Ahmed F. YÜKSEL