Kâbus

Dermana nasıl muhtacım;  anlasan halimi,

Dertlerim, canda yara, gözlerimdeyse  pus’tur,

Bilemedim  gönlümü  tutuşturan  ateşi, 

Gel de şu sinemdeki ah u feryadı sustur!

Izdırap; Gündüz, gece;  nefes almak mümkün mü?

Kaderin tuzağından, hiç kurtulmak mümkün mü?

Böyle garip hayata, güven duymak mümkün mü:

Hayallerim tarumar, rüyalarım kâbustur!