Kadının adı var aslında

Kadının adı; Ayşe Paşalı, Arzu Yıldırım, Hatice Müslüman, Şehri Filiz, Güldünya, Hayat ve niceleri. 

Kadın, anadır. ’’Cennet anaların ayakları altındadır’’ deseler de inanmayın! Ne şartlarda cennete gideceğine bile başkaları karar verir. 

Kadın, çalışkandır. Çalışır, çabalar, yavrularına kol kanat gerer. Yemez yedirir, giymez giydirir. Yeri gelir aç gezer, tok sallanır. 

Kadın, ekonomisttir. En bilgili ekonomistlere bile fark atar. Yoktan var eder. 

Kadın fedakârdır. Savaşta top mermilerini bile sırtında taşır. Şimdilerde de evinin yükünü. 

Kadın, işçidir. Emekçidir. Sel sularında yitip gider. Suçluyu arar bulurlar. Hava şartları! 

Kadın, çiçektir. Bir el koparır. Solar gider. 

Kadın, esrarengizdir. Çözemez kimseler. Bir tatlı söze feda eder kendini. 

Kadın, sevgidir. Aşk’tır. Mutluktur. Yıllarca arar, bulamaz hiç birini. 

Kadın, hüzündür. Gözyaşıdır.’’ Kan kusar, kızılcık şurubu içtim’’ der. 

Kadın, eşitlik ister. Pozitif ayrımcılık. ‘’VAY! Sen, başımıza bela mısın?’’ derler. 

Kadın vali var mıdır? HAYIR! 

Kadın kaymakam? Belki 1 ya da 2, bir elin parmaklarının sayısını geçmez sayıları. 

Kadın milletvekili. Sınırlı. Kotaya tabi. % 10 belki! 

Kadın, malum evlerde çalışır. Buraya nasıl düştün? Ne şartlardasın? Demez kimseler. Toplum sırtını döner. Elinden tutan olmaz. Kölelik eder. ACIMAZLAR! 

Kadın, töreye mahkûmdur. Töreye uymayanın ‘’KATLİ VACİPTİR’’ der, KATLEDERLER! Hem de kömürlüğe diri diri gömerler. Ya kardeşinin, ya babasının, ya da kocasının elinden alır, ölüm fermanını. 

Kadın, şiddet görür. Dayak yer. Okumayanı, okuyanı fark etmez. Şikâyet eder. ‘’Kocandır! Döver de sever de! Git evine otur.’’ Derler. 

Kadın, dayanamaz şiddete. Mahkemeye boşanmaya gider. HAŞA! Boşanmakta neymiş? 

Kadın, ya bıçak darbeleri, ya kurşunlarla ya da tekmelerle son nefesini terk eder. 

Cenazesinde bir avuç erkek, kara toprağa terk eylerler. 

Kadının adı var ASLINDA! 

Ayşe, Zeynep, Hatice, Gülay ve NİCELERİ! 

Ayşen Arslangiray Kura