Kağıt topla benim için

Sabahları işe erken giderim. Hep aynı sokaktan geçer, aynı insanlara rastlarım. Sokaktaki kediler bile tanıdık artık.

Hangi bahçedeki çiçek hangi mevsim açar, nasıl kokar hep bilirim.

Tanıdık başka şahıslarda vardır işe gidiş saatlerinde yolumun kesiştiği; kağıt, şişe, plastik toplayan insanlar.

Bazen büyük bir torbaya koyarlar topladıkları atıkları, bazen ufak bir el arabasına. Yüzleri elleri kirli ve nasırlı.

Dudaklarında bir yarım sigara. Kim bilir hangi çöpten aldı, kim bilir kimin izmariti. Anlattıklarımdan yola çıkarak onları küçümsediğimi sanmayın.

Aksine takdir ederim onları.

Ekmekleri için didinir, uğraşır, bir yandanda ülke ekonomisine katkı sağlarlar, bilerek yada bilmeyerek.

Onlardan biri ile daha sonraları konuşmuşluğumuz olmuştu. Yine bir sabah erkenden yola koyulmuştum.

Hava soğuktu , yağmur yağıyordu adam akıllı. Şemsiyenin altında, paltomun içinde titreyerek çabuk adımlarla yürüyorum. Birden arkamdan bir ses duydum.

-Dikkat et beyim ezileceksin. Sesle beraber kafamı çevirince hızla üzerime gelen otomobili görmem bir oldu.

Yağmur ve soğuğun etkisi ile sağıma, soluma dikkat etmeden yolun karşısına geçmeye çalışırken az kalsın eziliyordum. Korkmuştum ağzımdan.

-Sağol, az kalsın eziliyordum lafları gevelendi.

-Geçmiş olsun dedi. Çöp tenekesini karıştırmaya devam etti yağmura aldırmadan.

Aradan epey vakit geçti. Mahallede, kahvehanenin önünde oturuyorum.

Baktım karşıdan o gün benim ezilmemi önleyen adam. Arabası ağzına kadar dolu, kan ter içinde köşeyi dönüyor.

Seslendim hemen,

-Kolay gelsin, gel bir çay iç . Dinlen biraz. Bana baktı bu kılıkla olmaz dercesine.

-Gel dedim dinlen biraz, soluk al. Çekinerek geldi yanıma oturdu.

-Oğlum bir çay daha getir.

Çayı gelene kadar sohbet ettik. Emekli bir işçi olduğunu . Hayat şartlarından dolayı bu işi yaptığını söyledi.

Olsun dedim kimseye muhtaç olmadan, çalmadan insan onuruna zarar vermeden çalışmanın kötü bir yanı olmadığını, hatta yaptığı işle ekonomiye katkısından söz ettim uzun uzun. Beni ne kadar dinledi, ne kadar anladı bilmiyorum.

Bu işi yapmasının asıl sebebi ; Kızını üniversitede okutmak olduğunu söyleyince içim iyice ısındı bu insana.

Bilmiyorum kızı okulunu bitirip babasının emeğinin karşılığını verdi mi? Onun çöpten ekmeğini çıkaran , onu okutan bir babası vardı.

Ya önüne her türlü imkan konulup ta, bunu değerlendirmeyenlere ne demeli?