Kapitalist sistemde kadın ve anne olmanın zorluğu

Kapitalizm Anneleri ve Çocukları Eziyor

Kadınların çalışması, üretmesi, sürekli aktif olması çok güzel bir olay. Ben bir kadın olarak çalışmaktan son derece mutluyum. Ama bir anne olarak çalışmaktan yada tam zamanlı çalışmaktan mutlu değilim. Çünkü iki yaşındaki küçük kızım beni ve babasını çok özlüyor ve hiç değilse  biraz daha uzun süre onunla vakit geçirmek isterdim. O bana “sen işe gitme Anne” diyor. Vay bee dedim kendi kendime demek ki iki yaşında bir çocuk bile biliyor sadece kimin çalışması gerektiğini peki acaba Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı, ya da Kadın ve Aileden Sorumlu devlet bakanında biliyor mu aynı şeyi? Biliyorsa bu konuda çalışmaları var mı?

Son zamanlarda okuduğum bir gazetede İngiltere’de çalışan kadınların çok fazla depresyona yakalandığı haberini gördüm. Muhtemelen bu tüm dünya da böyledir sadece yeteri kadar ortaya çıkmıyordur. Yazdıklarımdan dolayı kadınların çalışmasına karşı olduğum sonucu ortaya çıkmasın, sadece çalışma saatlerinin düzeltilmesi yani kadınların daha erken evde olmasını arzuluyorum.

Genellikle, bir kadın çalışırken aynı zamanda hem ev hanımı, hem anne, hem eş olmak zorunda. Öyle filmlerdeki gb herkesin evinde hizmetçisi yok. Böyle olunca da kaça bölüneceğini şaşıran kadın tabi ki depresyona giriyor. Ama özel sektörde de çalışma saatleri gerçekten sekiz saat olsa, evine daha erken gelse diğer görevlerine de hatta dinlenmeye de vakit ayırabilir. Ailelerin parçalanması da bir nebze olsun azalır bu sayede. Çünkü zorluklar streside beraberinde getiriyor...

Bir de çalışan annelerin belli bir yaştan sonra( ki bu bazen çok küçük yaşta olabiliyor)

Evde yalnız kalmak zorunda olan çocukları var. Anne işte baba işte çocuk kreşte veya evde akşama kadar yalnız. TVde ne seyreder, dışarı mı çıkar, bilgisayarda ne yapar hangi sitelere girer, ne yer ne içer, kiminle nasıl vakit geçirir bilen varmı?

Benim oğlum sekiz yaşından beri evde yalnız kalmakta ve altı yaşından beri evde yalnız kalan çocukları var arkadaşlarımın. Bir de şu açıdan bakalım bu çocuklar bizim geleceğimiz ve biz onları nasıl bir aile içi eğitim(ya da eğitimsizlik) ve psikolojiyle baş başa bırakıyoruz.

Sayın devlet büyüklerimiz daha iyi bilir ama bence bu konularda artık bir şeyler yapılmalı. Maaşlar daha yüksek olabilir istemeyen kadınlar çalışmaz çünkü kocalarının maaşlarıyla rahatça geçinebilirler. Çocuklar için yeterli çocuk yardımı parası verilebilir şimdiki gb göstermelik değil.

Özellikle özel  sektörde çalşan kadınların SSK’sını devlet yatırır bu sayede işveren daha fazla ve kısa süreli bayan işçi çalıştırabilir. 0-6 yaş grubu için devlet bir zamanlar Kazakistan'da olduğu gibi ücretsiz kreş eğitimleri verir bu sayede kadınların çocuk eğitimindeki yükü azalmış olur.

Ne diyeyim İngilizlerin bir atasözü vardır eşim sürekli söyler “Where there is a will, there is a way-istek varsa yol vardır”

Umarım devletimiz aileye, yani çocuğa, yani kadına, yani babaya sahip çıkar. Güçlü ülkeye giden yol sağlam aile taşlarından örülmektedir.