Kar yağıyor sevgili...

Bak! Kar yağıyor... Saçlarımdan yitik bir şekilde eriyip süzülüyor yanağıma, karışıyor gözyaşıma... Vücudum soğuk, kimsenin sarmasına izin vermiyorum, hatta kendim bile sarmıyorum.. Üşümek istiyorum, buz kesmek istiyorum hatta! İçimde alev alev yanan aşkına çare olsun diyorum..

Hiç bir doktorun yazmadığı "caresiz" reçete gibi alın yazımıza inattayım. Meğer karda oynanmayan misket gibi talihsizmiş aşkımız..

Bak! Kar yağıyor... Boylu boyunca atıyorum bu saf toprak örtüsüne bedenimi, kanat yapıyorum gelin beyazından, kapatıyorum gözlerimi ve kanatlanıp gelmeye calışıyorum sana.... Kandırıyorum hayallerimde kendimi.

Ben çok üşüyorum sevgili... Üşüyorum da sızlıyor içim hala. Rüyalar bile sana gelmeme izin vermiyor ya...

Bak! Kar yağıyor... gözlerimde senin şehrinin sis perdesi yuva kurmuş, benliğim nerede olduğunu unutmuş... Burası ne cennet olabilir, ne cehennem.. kaybolmuşum sevgili... uçamıyor kanatlarım, olduğum yerde sensizlik vurmuş, ruhum dahi kaskatı durmuş susuyor; gelemiyorum sana, gelemiyorum yalvarmaya!

Bak! Kar yağıyor.. bunların her tanesinde buhar olmuş gözyaşlarımı yolluyorum sana.. onlarki saçlarında, dudaklarında, avuçlarında erirken, emin ol sevgili,
yine karışıp bulutlara döner sana...

Sevinç ŞARLI