Kara asfaltlar

Kara kara asfaltlar

Döküyorlar memleketime

Sarı sıcak tepelerinde

İşçilerin tabanlarına yapışıyor

Sevdiceğimi düşünerek

Çıkıyorum evden

İçim kararıyor

Yola koyulamıyorum

Bir yanda lüks otomobiller

Diğer yanda at arabaları

Davulcular üzerinde

Bir karışlık uçurum var aralarında

Oturup onu çiziyorum

Bu çift şeritli tualde

Gidiş dönüşler birleşiyor

Ben çizdikçe gitgide

İç acılarımın toplamını

İstemeyerek yerleştiriyorum

Kıvrımlı üç açılarına

Beli, boynu ve dudakları

Gözüme kestiriyorum

Önüne seriliyorum

Her gelen dört tekerin

Haince tepeleniyorum

Ona yapışıyorum yekpare

Öpüyorum vesaire

Varamıyorum ama

Vermiyorum da...

Çukurova Üniversitesi mezunu, Serbest Nazım Şiir yazmaktan ve okumaktan haz alırım, Başta..