Karbeyaz bir martıyım; denizi soluyorum...

Üsküdar’da başlıyor bugün kelimelerim 

Dudağından dökülüyor tepede bir yokuşun 

Korku beyaz atıyla çekip alırken aşk’ı 

Bir marş gibi dilindeyim bütün sokaklarının 

Derken bir vapur gelip alıyor gözyaşımı 

Deniz giymiş gelinliğini köpük köpük sularda 

Süzülüyor benimle yanağından sevdanın 

İlk defa görüyorum gözyaşımı gülerken 

Bostancıda bir mola veriyorum apansız 

Sarılıyorum ona; ten ilk defa yalansız 

Yükseliyor suları sanma boğuluyorum 

Karbeyaz bir martıyım, denizi soluyorum 

Hatice Demir