Karışık bir yazı, sen de varsın içinde...

18.02.2014

Bugün yazasım var. Bugün fırtına olup esesim , yağmur olup yağasım var. Bugün düzeni bozup yeniden yapasım var. Boş bir sayfa açtım. Sonra penceremden ormana doğru kaydı gözlerim. Ellerim masanın üzerinde, öylece kaldı. Ne yazsam diye düşündüm. Bir tarafım yitirilen yakınların insan hayatındaki izlerini yazmak istedi. Ölümün her şeye nasıl nokta koyduğunu ve bir daha geri dönüşü olmadığının insan duyguları üzerinde yarattığı acı, hüzün oturdu yüreğime. Derin derin nefes almaya çalışırken anladım kaptırdığımı ve kilitlediğimi bedenimi...

Peki biliyorsak nihai sonu, o zaman neden günlerimiz birbirimizi yemekle, o zaman neden birbirimizin ayağını kaydırmakla, sahte ilişkilerle, kandırmacalarla, kinle, nefretle geçiyor çoğu kişinin hayatında.

***

Bir başka konu özellikle lise dönemindeki gençlerde gördüğüm içsel yalnızlık, kalabalık arasında kendi kişiliğini bulma/bulamama arayışları… Kendi aralarında kurdukları liderlik ve sürü anlayışı ve bunun gençler üzerinde yarattığı olumsuz etkilerine artık yetkili kurum ve kuruluşların dur deme zamanı… Oradaki o çete başı, yarın bir gün topluma yansımalarını farklı mekânlarda, farklı olaylarla yine toplumun kamburu şeklinde çıkacak birilerinin karşısına. Okuldaki asayişi, disiplini mahalle çetesine bırakmaya göz yumarsan onlarda biraz daha içe kapanık çocuklarımızla alay da eder, aşağılar da, küçük de düşürür. Bunu yapmaya, göz yummaya kimsenin hakkı yok. Bu şekilde yapan gençlerimizin de ciddi sorunlarının olduğunu düşünüyorum. Bu duruma maruz kalan gençlerimizin de sinme, boyun eğme, kendini değersiz hissetme gibi sonuçları çıkabiliyor. Velilerimizin, öğretmenlerimizin ve idarecilerimizin el ele verip artık bu haylazlığa dur deme zamanları geldi geçiyor.

***

Diğer taraftan bu sene yağmayan yağmurların, karların hayatımıza nasıl yansıyacağını düşündüm. Binlerce kez dua ettim yağmur yağsın diye… Toprak, su olmadan küser hayata bilirsiniz. Su ki, bütün dertlerimizi yıkayan, ruhumuzu arındıran yegane nimetlerden biri… Şimdi yağmur yağma zamanı, nevresimlerin üzerine, hainliklerin, kokuşmuşlukların üzerine yağmalı yağmur… Çocukların kapkara dünyasına yağmalı, alayların, hor görmenin üzerinden geçmeli yağmur… Yaşanmamışlıkları yıkamalı, pişmanlıkları arındırmalı, çamurlu sular akmalı sokakların kıvrımlarından, caddeler pisliklerden arınmalı…

Şimdi tam da yağmur yağma zamanı, yüreklerin kirini pasını silerek bir çırpıda, toprağa can vermeli, ağaçlar yalancı tomurcuklarını atıp, şimdi arınma zamanı…

e-mail:belginturan@gmail.com