Kayıplarımız ve geri gelmeyenler

Yıldızlarla dos tun, kayıp gittin ay'ile vedalaşmadan.

Sen bizi her seher vaktinde beklediğimiz o yerde bıraktın
ve yüreğimize ateşten közler bırakarak.

Ama sen gideli yol olduk bak, kimler geldi göçtü yüreğimizden,
bir sen göçemedin ve göçemeyeceksin.

Şimdi düşüncelerin umuda davet ederken herkesi,
artık kendin yoksun bu defa.

Oysa biz seni bekleyecez hep o yerde,
çönkü biliriz sen olmadan hep eksik kalacak o yanımız.

Şimdi ağıtlar yakılır türküler söylenir göçüşüne,
umurundamı olacak,
sana olmamışsa dünya!..

Ömrüne yazık,
anlamadılar seni yaşarken,
şimdi ne fayda!..

Anlasalarda yoksun zaten
ve hiç olmayacaksın.