Kaynaştırılmış eğitim

Engelli çocuklarımız için Milli Eğitim Bakanlığı tarafından yıllar önce başlatılmış olan kaynaştırılmış eğitim, engelli çocuklarımızın sosyal yaşantısını geliştirmek için büyük bir nimet.

Ben halen bir okulda bilgisayar öğretmeniyim ve spastik özürlü bir kardeşim var. Ayrıca annem ve babam da sınıf öğretmeni. Kardeşim şu anda 20 yaşında. Annem ve babam yıllarca köylerde çalıştıktan sonra Isparta'nın Eğirdir ilçesinde çalışmaya başladılar. Köydeyken kardeşim de okula annem ve babamla gidiyordu. Fakat ilçede çalışmaya başladıktan sonra ikisi de ayrı okullarda çalışmak zorunda kaldılar.

Kardeşim annemin bulunduğu okulda kaynaştırılmış eğitimle yaşı olan sınıfta okumaya başladı. Bazen kardeşim babamla birlikte babamın çalıştığı Hastane okuluna gidiyordu. Başta herşey güzel gibiydi ama -eğitimin kavramını henüz içine sindirememiş olan- kardeşimin öğretmeni kardeşimin hastane okuluna gitmesine karşı çıktı.

Milli Eğitim Bakanlığı'nın açmış olduğu bir okula "ne biçim bir okul o öyle gelip görecem ben orayı" sözüyle haddi olmayan bir yorumda bulundu. Daha sonra bir gün kardeşimi tuvalet ihtiyacı için öğretmenlerin girdiği tuvalete götürmüş. Çünkü kardeşimin sınıfının bulunduğu katta öğrenci tuvaleti yokmuş. Öğretmenler odasına girdiğinde sınıf öğretmeni de dahil olmak üzere bir kaç öğretmen "oğlun bizim kullandığımız tuvaleti kullanamaz. biz tiksiniyoruz demişler."

Şimdi size soruyorum hak mı bu? Annem bu olaydan sonra aylarca ağladı. Okula müfettişler geldi. Kardeşimin sınıf öğretmeni bizi şikayet etmiş. Ama sonuçta yine haklı bizdik. Yıllar sonra kardeşimin sınıf öğretmeninin de beyninde tümör oluştuğunu duydum. Ve Allah'ın adaletine bir kez daha şükrettim.

Şu anda bir lisede öğretmenlik yapıyorum. Okulumuzda işitme ve konuşma engelli bir öğrencimiz var. Ben bu öğrencinin dersine girmiyorum ama çevreme baktığımda öğretmenler o kadar çok ilgileniyorlar ki onunla. Sınıf öğretmeni kaç kez bu öğrencimizle ilgili görüşmeler yapmak için il merkezine gitti.

İnanın ki bu satırları yazarken gözlerim doldu. Gerçekten dünyada iyi insanlar da var. Ve o engelli öğrencimizin gözlerindeki pırıltıyı gördükçe çok mutlu oluyorum.

Buradan tüm öğretmen arkadaşlarıma seslenmek istiyorum. Lütfen anlayışlı olun ve vicdanınızın sesine kulak verin. Engelli bir insanı mutlu etmek kadar güzel bir duygu yoktur sanırım.