Kemal Sunal

Kemal Sunal'ı tanıyorum, görmesem de birebir tanışmasam da en derinden tanıyorum.

Öldüğünde 7 yaşında bir çocuktum, izlediğim filmlerine o yaşımda bile içten içe kahkahalarla eşlik ediyordum şimdi olduğu gibi...

Bazı insanlar özel yaratılır, Kemal Sunal o özel insanlardan bir tanesiydi. Çok uzun yaşamadı belki ama çok uzun bir gülümseme bıraktı hafızalarda.
Defalarca izlenebilecek filmler bıraktı, yaşanmışlıklar bıraktı...

Daima doğaldı, her zaman gülümserdi.

Şimdi ki nesil bile tanıyorsa onu, bu göstergesidir gelecek nesillerin tanıyacağına...

Bir gün okulumuza Ahmet Gülhan gelmişti, Kemal Sunal'ı anlattı bizlere: Sormuşlar "Kemal dişlerini yaptırtalım mı?" diye, 
Kemal Sunal'ın cevabı net: "Onlar beni ben yapan şeyler."

Sonra anladım ki, "Beni isterseniz dövün ama bırakın istediğim gibi güleyim." derken ne demek istediğini.

Asla unutulmayacağına eminim.
Zaten kim unutur ki İnek Şaban'ı, Şabaniye'yi ya da Çarıklı Miliyoner'i...

Böyle bir adamı saygı ve sevgiyle anıyorum, ruhu şad olsun büyük ustanın.

Pelin