Kendimizi keşfetmeliyiz önce

Neden acaba genelde ihtiyaç duyduğumuz ya da sadece zevk olsun diye ilgilendiğimiz tüm değerler için, gün gelip yok olacağını bildiğimiz halde onlara harcadığımız emek, zaman, sabır ve sevgiyi, ilişkilerimize vermeyiz ? 

Her şey bizim için. Mutluluk, ağlamak, gülmek, hastalık, sağlık , varlık, yokluk. Önemli olan tüm bu olanların içinden nasıl çıktığımız değil midir? Birlik bereberlik içinde olup bir diğerimzin tökezlemsine izin vermemek değil midir? Sevinçle hizmet ederek birbirimizin kırgıngınlıklarına gurursuz yaklaşabilme kararına sahip olduğumuzun farkına varabilmek değil midir? Çok farklı alışkanlıklar ve çok farklı kültürden de olsak. 

Kucaklaşmalıyız, farklarla boğuşmak yerine onlarla mutlu olabilmeyi tercih etmeliyiz. Bütün bunlar bir yana öğrenmeyi göze almalıyız. hem kendimizi, hem karşımızdakini. 

Her yeni insanla birlikte bizde kendimizi yeniden tanıyoruz aslında. Sınırlarımızı sahip olduğumuz değerleri, yapabileceklerimizi ve daha bizi biz yapan bir çok şeyi. 

Kendimizi keşfetmeliyiz önce. Yaşama dair dileklerimiz her zaman olacaktır, kendimizi keşfetmeye çalışırsak düşüncelerimize ulaşmak için anlamlı bir yol olabilir bu keşif. Zorlar bizi, cesaret ister, ama çok değerlidir.. 

Sonuç olarak hayat bize armağandır devamı ise yaşamda neler yapmaya çalıştığımızdır....