Kendine öğret önce

Sessiz çığlıklarını koparıp at yüreğinden.
Yağmurun bereketine bırak, toprağın kuruluğunu.
Saklanan resimlerin gülüşünü, seriver de ortaya..
Kim istiyorsa alıp sunsun ellerine, ellerinden.

Bak, yılların hesabını yine yıllar yapıyor.
Sen, bu gün yarın derken,
Görmediğin güneşleri bir görenler tutuyor.
Sen de gör, sende yaşa..avuttuğun düşlerini,
Büyümeyen çocukluğun paylaşıyor.

Kendine öğret önce..
Kendine kendin gibi iyilik etmeyi .
Ayazların çaldığı baharları geriver de gönlüne,
Gönlün, yeşillerin kucağında çiçeklensin.
Nasılsa yaz, kokularının ardından gelecektir..
Ekilen tohumlar, umudunda büyüdükçe.

03.11.2008
Gülden Işık