KENDİNE SOL

ŞAŞKIN SOL 

Solun Türkiye'de iktidar olması zor. Öncelikle kendini solcu olarak niteleyenlerin aymazlıkları yüzünden olamaz. Çoğunluğu müslüman olan ve dini değerlere önem veren halkı asla umursamaz solcular. Nasıl bir solculuksa. Kafası çalışmayan, kavramları bilmeyen, tarihi bilmeyen ya da hepsini de yarım yamalak bilen, tarihle bugün arasında bağlantı kuramayan, ayakları yere basmayan bir solculuktur bu.

"Laik, demokrat, devrimci, yurtsever, milliyetçi olmayan ve en önemlisi Gezi Direnişi'ni kavramış bir isim yok muydu cumhurbaşkanı adayı?", der bizim şahane solcu. Ülkenin önceliklerinden, tarihin, toplumun ilerleyiş hızından haberi yoktur, gerçekçilikten anlamaz, romantik hayaller peşinde koşar, uçar ha uçar. O yüzden kendisi iktidar olamamakla kalmaz, iktidarı hep daha kötü alternatiflere altın tepside sunacak davranışlarda bulunur.

Kritik dönemeç falan dinlemez, ülke ve halkın yararına olacak en makul, gerçekleşebilir alternatife destek vermek yerine, kendi gerçekleşmesi imkansız hayallerinin rüzgarına kapılır. Devletin ideolojik aygıtlarını ismen bilir ama bu araçların kendisini ve halkı nasıl biçimlediğini görmez. Diyalektik bilir hesapta, ama ne diyalektiği hakkıyla bilir, gerçek yaşama uygular, ne de felsefeden anlar. Bir varlığın (parti, insan, kurum) özdeşliğinin ve kimliğinin problemli olduğundan haberi yoktur. Zaman içinde değişen kimliklerden, varlıklardan, kurumlardan habersiz yaşar. Bir varlık bile yaşamı boyunca çeşitli aşamalardan geçip mantığın A, A'dır özdeşlik aksiyomuna aykırı bir yaşam sürerken, birbirini izleyen ve biri diğerinden türeyen varlıklara dahi özdeşlermiş gibi yaklaşır.

Solcular nasıl sola uygun olmayan tutumlara girer, kör gözüm parmağına davranışlar sergilerse, antiemperyalizm, bağımsız ulus gibi konularda ortak paydada buluştukları Kemalist'ler ve ulusalcılar da onlardan aşağı kalmaz. Devletin ideolojik aygıtlarını dizayn eden, onlara hakim olan geçmiş muktedirlerin bencilliklerini görmezler, görmek istemezler. Mesela tek parti CHP'sinin Köy Enstitüleri uygulamasının sadece çağdaşlık, bilim ve laiklikle ilgili sonuçlarına odaklanır. Bu parçanın bütün içindeki yerini, işlevini görmez. Aynı olguya, yani ideolojik aygıtlarla halkı yukardan aşağıya biçimlendirmeye sol karşı çıkmaz, bunu başkaları yaptığı zaman karşı çıkar, eleştirir. Bu sol hem yarı mürekkep yalamış, hem dogmatik hem de bencildir. Ülke ve halk yararından önce kendine yarayan, kendi kafasındaki donmuş doğrulara hizmet eden alternatiflerin peşinde koşar.

Solcular sürekli eleştirir, kendilerinin de anlamını çok iyi bilmedikleri şatafatlı soyut laflarla işgal ederler hayatı. Somut bir öneri getirmezler, somut bir programları yoktur. Olması da imkansızdır. Kapitalizm yüzlerce yıl içinde sayısız aktörün katkısıyla tedricen gelişmiş, evrilmiştir. Sol bir seçenek ne Marx'da ne de bir başka yerde somut bir şekilde resmedilmiştir. Bu belirsizliğe ve yanlışlanması güç duruma dayanarak her uygulamayı yerli yersiz eleştirirler.

Genel uslamlama biçimleri şöyledir:

1. Kapitalizm şeytandır.
2. Sosyalizm şahanedir.

Kapitalizm diyerek toptancılık yaparlar, felsefecilerin güvenilmez bir yöntem dedikleri tümevarıma yaslanırlar, kapitalizmin ruhunun değişik zaman ve mekanlarda hayata geçtiği makul bedenleri ya görmezden gelirler, ya da şatafatlı sosyalist! terimlerle aşağılarlar. Sosyalizm seçeneğinin şahane olduğunu ise ne analitik olarak ne de deneysel olarak göstermek gibi bir dertleri yoktur. Kısacası sadece havanda su döverler, varoluşsal sıkıntılarını hafifletirler.