Kıl Adam

Kıl Adam, bugün bitmez, dedi komşu personele, valla bitmez.

Ben doktorum, doktor!...diyen adamın sesi kulaklarında cınlıyordu. Ben doktorum!!!

Doktor olmanız burada istediğiniz gibi hareket etmenizi sağlamaz, efendim. Madem buradasınız, buranın kurallarına uymak durumundasınız. Ha, yok, diyorsunuz, o zaman hiç vakit kaybetmeden çıkıp gidersiniz, değil mi?

Böylece hem siz huzur bulursunuz, hem de biz.

Ah Kıl Adam ah, vah ki ne vah; toplumun hangi kesiminden olursa olsun, çok mu çok böyle tipler; maalesef insanı tiklerler; o zaman ne yapıyoruz, sabır, ona sığınıyoruz.

Hele o yok muydu o, sen benim kim olduğumu biliyor musun, ben tekstilciyim, yaaa!...Ona göre ayağını denk al! diyen.

Denklemeye çalışıyoruz günü, gün bitecek, eve gidecek ve rahat edeceğiz.

Kıl Adam, bize ev dışında hiçbir yerde rahat yok mu?

İş bitmiş, eve gidiyorum. İstasyonun birinden üç vatandaş bindi. Şans bu ya, yanımı buldular boş, oturdular. Allah, o ne konuşmak öyle, sesler yankılanıyor, mevzular bitmiyor, benim gazete doğal olarak okunamıyor.

Bir şey desem, valla o dakikada yerler beni, burası İzmir beee!...

1. Not: Kıl Adam, bizde mevzu çok, ama hayatta bizim gibilere yer yok.

2. Not:
Kıl Adam,
neden kılsın sen
bak ne güzel
herkes düzgün
işinde gücünde
sana ne oluyor
hep gülün dikeni mi
koku yok mu koku
güzellik ha Kıl Adam
vah vah vah
ah Kıl Adam!

Ş.Y.