Kim Ki Duk ve nefes…

Güney Koreli bir yönetmen Kim Ki Duk. İlk “Boş Ev” filmiyle karşılaştım onunla. İkinci olarak “Yay” filmiyle. Filmlerinde kalabalık bir oyuncu kadrosu bulunmayan bir yönetmen. Kendine özgü sinema diliyle insanı şaşırtıp altüst eden filmler ortaya çıkarıyor. Perdedeki sessizlik içinizde büyüyüp, örneğin Boş Evde olduğu gibi üçüncü kişi oluyorsunuz. Yakın plan çekimlerde arkanızdan size izleyen bir göz gibi ya da Kim Ki Duk adım adım perdede sizin adımlarınızı da hesaplar gibi. Yay’da olduğu gibi dördüncü kişi sizsiniz. Sessiz sakin bir denizin ortasında birden fırtınaya tutuluverirsiniz. Yaydan çıkacak bir ok tam kalbinize isabet etmiş gibidir.

Vizyonda olan son filmi Nefes için de aynı şey söylenebilir. Sessiz, durgun ve bir o kadar kendi içinde haykırışları olan bir film. Kendisini aldatan kocasına bir kadının beklenmedik tepkisi filmin öyküsü. Kadının hiç tanımadığı bir idam mahkumuna uzanan yolu ve içinde ölüp giden mevsimleri yeniden yaşatmak için çabalıyışı. Sevgisizliği ve tükenişini yeni bir aşkla, bir idam mahkumuyla tazeleyişi.

Yaşadığı hayatı benimsemiş ve bu hayat içinde bezginleşmiş bir kadının öyküsü. Oyuncunun yüzündeki ifadesizlik, yaşarken cansız bir varlık olduğunu yansıtıyor. Aslında ölümün görece bir şey olduğunu görüyoruz. Yaşarken ölmüş olmanın daha da hüzünlü olduğunu gözümüze sokuyor kısaca. Üstelik otomatik bir şekilde yaşamakla. Eşinin beyaz gömleğini balkondan düşürüp çöpe atarken, kendi hayatını da çöpe atmaya hazırlanıyor. Aynı sahneyi ilerleyen dakikalarda bir kez daha yinelerken, bu kez o beyaz gömlek çöpe atılmadan eve dönüşle sonlanıyor. Ruhunun derinliklerindeki acıyı dışarı çıkarmanın rahatlığını yansıtıyor kadın.

Görüşme odasını rengarenk duvar kağıtlarıyla süsleyip, sanatsal yanını da basitleştiren heykeltıraş bir kadınla, kendi karısı ve kızını öldüren bir idam mahkumunun nasıl olup da yaşamlarının kesiştiğini görüyoruz. Nefes, gerek konusu gerekse anlatımıyla farklı bir film. Filmin öyküsü inandırıcı olmasa da izlerken insan bunun gerçek olup olmadığını sorgulamıyor bile.
İyi seyirler…