Kim kime one minute diyor bilen söylesin

Mahalli seçimlerin hemen sonunda Sn Başbakan R. Tayyip Erdoğan tribünlere oynamaya devam ediyor. Filistin konusunda İsrail Cumhurbaşkanı’na one minute derken nasıl tribünlere mesaj verilmişse NATO genel sekreterliği konusunda da tribünlere oynanmıştır. Bu taktiğin ülkemize olan güven ve samimiyet duygularını sarsıyor olması kuşkusuzdur. Sn Başbakan one minute derken devamını getirebilmiş olsaydı inandırıcılık ve samimiyeti hakkında şüphe olmazdı . One minute den sonra Türkiye Filistin konusunda başlangıçtaki pozisyonundan çok uzaklara düşmüştür. Takip edilen politika Hamas içinde yer bulabilmiştir. Kısacası one minute devletler politikasında yer bulamamıştır. Zamanlama olarak türbinlere oynanmıştır.

Başbakan bu politikasını NATO genel sekreterliği konusunda da sergilemiştir. Başlangıçta Danimarka Başbakanı Anders Fogh Rasmussen’in NATO genel sekreterliğine karşı olduğunu kamuoyuna açıkladı. Sn Başbakanın, Rasmussen’in genel sekreter olmasında çekinceleri vardı. Rasmusen terör ve inançlar konusunda Türk ve İslam dünyasına karşı ilğisiz kişiydi.

Nato genel sekreterliği seçimi diplomatik manevralarla Türkiye’nin istemediği şekilde neticelendi ve sakıncalı kişi genel sekreter olarak seçildi. İki üç gün önceki duruş noktamızdan yine uzaklara düştük. Yine bizim çekincelerimiz havada kaldı. Tavizler koparttığımız iddia edildi. Yurt içinde Rasmussen’in yola getirildiği havası estirilmek isteniyor. Gerçek böyle mi? Bana göre One minute olayı gibi tabiî ki hayır. Rasmussen’i genel sekreterliğe kabul etmeyiz derken ileri sürülen iddialar İslam dünyası ve Türkiye içerisinde bir anlam ifade etmekte ve yankı bulmaktadır. Sn Başbakan bu yankının siyasi ve politik meyvelerini mahalli seçim sonucu bozulan havayı dindirebilmek için cebe koymayı hesaplamış olabilir. Kısacası One minute olayında olduğu gibi Rasmussen olayında da Sn Başbakan bir kez daha tribünlere oynamıştır. Ama artık tribünlerden Başbakana alkış gelmiyor.