Kim öldürse beni, suç ortağı sayılırsın

Gitse de bitsek diye gözünün içine bakıyordu,

yaşamımdaki tüm güzellikler.

Kapı eşiğinde durmuş, avludan çıkmanı bekler gibiler.

Ve ben…

Takımının hezimetine şahit olup,

koltuğundan kalkamayan bir fanatik gibiyim…

Işıklar sönmüş, kapılar kapanmış.

Hiçbir şey olmamış gibi uykuya dalmış tüm şehir…

Umursamaz, vurdumduymaz…

Umurumuzda olmadığı günlerin acısını çıkarmak istercesine…

Hayat devam ediyor diyorlar dönüp dönüp.

Oysa ne varsa hayata dair,

cam bir fanusun içerisinde denize atıldı ardından.

Tastamam bir hayat değil artık geride bıraktığın!

Öldürülsem cinayet bile sayılmaz…

Ya da kim öldürse beni, suç ortağı sen sayılırsın…