Kimden Yanasın Diye Sormayın, Kimden Yana Olduğumu Aidiyetim Değil İnsaniyetim Belirler

Düşünebilirsiniz; Türk olduğu için Türk’ten yanadır, babasından yanadır, akrabasını tutar, köylüsünü savunur, arkadaşına hak verir…

Bunların hepsi de tek bir şartla doğrudur: Gerçekten haklıysa…

Bunları herkes söyleyebilir ama uygulamak kolay değil… Mesela oğlun haksız ama alta gidecek, gitsin diyemiyorsun; en azından savunmam…

Bir de kimden yana olduğunu söylemenin cesaret gerektirdiği durumlar var, haliyle çoğumuz kıvırıyoruz, ama bence içimizdeki düşünce yine de önemli; “Senden yanayım ama açık edemiyorum”

“Kimden yana olduğumu aidiyetim değil insaniyetim belirler” demek kişi samimiyse çok önemli ama samimi olup olmadığını da bilsek iyi olurdu, atış serbest olmasın. Ben de çok atıyorum ama sevmiyorum bu işi izin vermesinler!

Öte yandan kişinin ait olduğu tarafı kollaması gerektiği şeklinde görüşler de az değil. Benim bile bu konuda kafam karışık. Oğlum suçluysa kendi elimle teslim etmem git yakala ama savunmam da ne hali varsa görsün.

Bazen haklı bulsanız bile birinden yana olmak zordur. Örneğin benim böyle çok zıtlıklarım var. Öyle ki sakata gelirim diye kıvıra kıvıra dansöz oldum.

Dik duruşu mantıklı bulmuyorum cesur da olsam yapmazdım zira hiçbir şeyin dik durduğunu görmedim.

Gururlu biriyim kimse benim kıçıma tekme atamaz Puşkin gibi düelloya davet ederim ama gururun toplumsal yansıması olan onurla işim olmaz, ben onursuz bir insanım; onur adı altında yaptığım her şey gurur içindir.

Konuyu dağıttık, anlaşıldıysa teşekkür ederim.