Kırılıyor dallarımız gül gibi

Kendi yurdumuzda derde düşmüşüz.
Durulmuyor sularımız sel gibi.
Sevgi değil kine kucak açmışız.
Sarılmıyor kollarımız el gibi.

İnsanı severiz dost bizden uzak.
Önümüz ardımız mayınlı tuzak.
Ülke uçuruma giden bir kızak.
Çiğneniyor onurumuz yol gibi.

Bizi öldüren hep kendi derdimiz.
Bize gurbet oldu kendi yurdumuz.
Önümüz görünmez düşman ardımız.
Kırılıyor dallarımız gül gibi.