Kirpiklerimin arasına alıp seyre dalınca!!. İstanbul'um

Seni gizlice kirpiklerimin arasına alıp seyre aldım, 

Dün hayatımın en büyük zevkini yaşadım;

martı sürülerinin, bağrına kanat değdirişini,

güneş yarkınları ile böğrünü kör bir bıçak gibi kanatarak yarısını

puslar içinden baş kaldırmış heybetli bir koruma gibi galata kulesi,

kız kulesinden geçerken gemiler,  sıra,  sıra izin almakta,  Sultanahmet  den.

Bu sulara her gemi pervanesini dokunduramaz diye,  gür sesiyle,  bağırmakta Dolmabahçe,  

Korkusuz, alımlı, sereserpe uzanmışsın boylu boyunca, saçların dağınık ve hala ıslak. 

Hangi hamam görmü,ş senin gibi güzel, hangi tellak senin saçın kada, r gürünü yıkamış?

Hangi sabun,  senin tenin kadar beyaz ve buhurdan kokulu,  omuzları köpürtmüştür. 

İpek lifler dolaşmakta turkuaz gerdanlarında, nazik, gururlu,

edalı, nazlı kolların altın boynuz gibi sarmakta sevgilinin belini, dolaşarak kıyılarda. 

Parmakların duygu fırtınası olmuş gemilerin pervanelerinde, yunuslarla yarışmakta.

Yunuslar mavna, taka dinlemeden, gelip  geçeni sevgili sanıp,  peşlerinden koşmakta. 

Sen ne terbiye almışsın ki , eteklerin açık, bacaklarin dilberleşmiş Sarıyer yamaçlarında. 

Sen ne utanmazsın vallaha.  Bu kadarını seyretmek bile eritiyor, potalıyor ruhları. 

Sen, utanmaz, arlanmazsın. Hem gemileri, hem balıkları, hem de kuşları saklıyorsun koynunda. 

Sen ne fettansın; Gece mehtaba başkasıyla çıkıyor,  gündüz yakamozlarla geziniyorsun. 

Bir gram arlanman  kalmış yinede.   Akşam üstü güneşi çarçabuk alırken koynuna

alabildiğine kızarıyorsun. Demek ki birazcık da olsa utanıyorsun,  

Herkesin gözleri sende;  kirpikler kapalı olduğuna bakma, gözler kısılı seni dikizlemekte. 

Bil diye söylüyorum, bilsen ne yazar değil mi?  Sen utanmayı lugatından silmiş,

gönülleri  fethetmişsin... dünyanın gözü sende..

Namın yürümüş, dünyada ismin duyulmuş, tanımayan kalmamış, ne yapsan sana yakışıyor İSTANBUL ,..İstanbul um,...kızım,  evladım,  benimsin..,  evladiyeliğimsin!!!!..