Kısa kollu çıkmışım evden...

Bir deniz kenarı,

Bir martı.

Bir bank…

Kameraya sırtı dönük, maviliğe bakan adam ben oluyorum rüyalarımda.

Nuri Bilgen Ceylan filmlerindeki gibi, yavaş akıyor zaman.

Bir balıkçı teknesi giriyor hayatımıza, kuytularımıza ağlarını atıyor yazacaktım, saklımız mı kalmış bizim?

Mevsimlerden sonbahar, aylardan eylülmüş…

Serinmiş o sabah, kısa kollu çıkmışım evden, aklım, kim bilir nerelerdeymiş?