Kişi, Aile, Toplum ve Devlet

Bireyler, Aileler, Toplumlar ve Devlet

1.

Toplumlar ailelere benzer. Bazı aileler, aile üyeleri sürekli birbirleriyle kavga içinde resmen birbirlerini yerken, başka aileler birbirlerine destek olur, dışarıya ser verir sır vermezler. Birbirlerini sürekli yukarı taşırlar. O tip ailelere kim imrenmez ki? Tutumludurlar, yardımlaşırlar, birlik ve beraberlik içindedirler. Bu tipteki aileler zamanla büyürken, diğer tip aileler sürekli parçalanır, dağılır giderler. Bir süre sonra amca yeğeni, kardeş kardeşi tanımaz neredeyse. Öbür ailede empati çok gelişmiştir. Herkes dinlenir, kimse kimseyi incitmez. Karar verilirken enine boyuna düşünülür, düşünmeden hiçbir konuda karar alınmaz. Ben değil biz ailesi inşa edilmesine gayret edilir. Diğer ailede sürekli kavga, sürekli iç çekişme mevcuttur. Birbirleriyle kavga etmek için hiçbir fırsatı kaçırmazlar.

2.

Toplumlar da kocaman bir ailedir. Aileler güçleri oranında çalışsalar kendi kendilerine yeterler ama insanoğlu açgözlüdür. Daha fazlasını ister. Bu durum bir savunma, saldırı planının varlığını ortaya çıkarır. Güçlü, gözü pek aileler zamanla diğer ailelerin ellerindekilere el koyarlar ki hukuk devreye girene kadar çoğu zaman birçok şey çok hızlı olup biter. Bu durumda düzenli ve birlik beraberliğini muhafaza edenler diğerlerine her zaman galip çıkarlar. Devletler de böyledir.

3.

Aileler en nihayetinde devletin toplumun en küçük modelidir. Bazı aileler her bireyine dikkatli bir şekilde görev ve sorumluluk verir. Dikkatle geleceğe hazırlar. Bazı aileler gelecek öngörüsünden ziyade günü gün etmeye bakarlar. Özellikle bazı ailelerde eğlence, bazı ailelerde çalışma, bazı ailelerde ticaret, bilim öncelik kazanır. Diğerlerine galip gelmek isteyenlerin çok dikkatle geleceğe hazırlanmaları şarttır. Tatbikat yaparlar, bilim üretirler. Ürettiklerinin en değersizini satar, en değerlisini daima kendilerine saklarlar. Bu basit bir ilkedir aslında bunu köyde çiftçilik geçmişi olan herkes az çok bilir. “En iyi boğalar, damızlık için saklanır, en kalite ürünler gelecek yılın tohumluklarıdır.”

4.

Yeryüzünde var olma, sürekli hayatta kalabilme iddiası taşıyan, taşıdığını sadece sözle söyleyen aileler vardır. Gelecekte kimin var olacağını Allah bilir. Allah bilir derken, Allah ekenin dikenin, ektiğine diktiğine bakanın daha fazla yardımcısı olacaktır. Ekmeden biçmek, az uyanıkların içinde mümkünken, disiplinli toplumlarda sahtekârlığa prim verilmez.

5.

Ailelerle toplumlar birbirlerinin kopyasıdır. Dünya iki aileden oluşsaydı, biri büyürken diğerinin de aynı oranda küçülmesi halinde bu durum söz konusu olabilirdi. Biri diğerinden daha fazla üretiyorsa diğerine ya borç verecek ya satacak ya da diğer ailedeki en güzel nesneleri, değerleri almak isteyecek ve de alacaktır. Bu en güzel o zamanın şartlarında neyse artık!

6.

Toplumlar da aile gibidir. Kimi ailelerde “nerede akşam orada sabah” havası çalınırken, diğer aileler kazanan tarafta olacaklardır. Eğlencenin de dozu vardır. “Dozu iyi ayarlanmayan her ilaç zehirdir”  bu eğlence dahi olsa diyor bilenler.

7.

İnsanoğlu da tek başına bir toplumun ferdi olarak, toplumunu temsil eder. Ya elinden geldiğince “birleştiren, çalışan olmaya gayret eder, çalışmayı öğütler, çalışanları örnek gösterir, iyiliğin yanında olmak” için yırtınır. Ya da boş verir “bana ne” der. “Bana ne, neme lazım toplumu” var ya gelecekte olamayacak olan, son kez gördüğünüz toplum işte o odur.

Sonuçta dünyada iki aile bile olsa bir müddet sonra ailelerden biri büyürken, diğeri sürekli küçülmesi gerekir. Biri devletleşmeye doğru adım adım dikkatle yol alırken, diğeri devlet olsa dahi birincisine zıt bir şekilde devlet aşamasından devret aşamasına doğru yol alır.