Kişi kendinden bilir işi.

İnsan insanın aynasıdır fakat bu aynada ki görüntü insanlar birbirini suçladıkça görür(duyar). Örneğin; en yakın arkadaşınız sizin hiçte kötü niyetle yapmadığınız bir şey için aşırı tepki gösterdi. Bunun kesin sebebi onun size davrandığında yani sizin yaptığını hareketi size yaptığında aynı iyi niyeti taşımayacak olmasıdır. Bir de insan insanı aynanın diğer tarafına sürükler parlak olup her şeyi yansıtan tarafa değil, kara he rşeyi yutan karanlık tarafa.  

İnsanlar genelde iyi ya da kötü yaptıkları şeyin sonucunu bilirler. (yetişkin insanlar) Size kötülük yapmış biri özür diliyorsa bu kadar üzüleceğinizi düşünmemiştir yada hiç inandırıcı değildir. Tüm buna rağmen aynanın parlak tarafında acı çekecek bile olsanız kalmak için affedip, şans vermeyeceksiniz. Kırılmak güzel değildir, kimseyi kırmamak ve aynı anda kırılmamak gerekir. En doğrusu budur. Ama herkes kırılmamak için kırmayı tercih eder doğru buymuş gibi davranır. Oysa en büyük yanlış budur. Bir insanın ne tokat yemesi ne de tokat atması gerekir. Ama şayet her şeye rağmen yemişseniz o tokadı diğer yanağı uzatmak gereklidir. Çünkü ne tokat atmak ne de tokat yemek için hiç bir şey yapmadı iseniz, sınırlarınızı zorladıysanız bilmelisiniz "o tokadı hak ettiniz" İnsanlar çok az emekler herkesi mutlu değil ama huzurlu edebilirler, kendileri de dahil. 

GÜLMEK ZOR DEĞİL, SADECE GÜLMEYİ DÜŞÜNMEK YETERLİ. 

Hem de hiç değil. Her insan çok kolay ağlar çünkü kendine acır. Ama bu gereksizdir. Önce ağlamakla ve hüzünle olan kaderle ve onun verdiği acıyı bitirmekle başlamak gerek. Herkese bu yolda başarılar diliyorum. Gülün, güldürün, mutlu olun, mutlu edin. 

HAYATA GÜLÜMSEYİN.