Kıymalı pide de domuz eti…

Yazılarımızın birçoğunda iddia etmişizdir. Eğer bir ülkenin üretimi tüketiminden fazla değilse o ülkede refah olamaz. Tabii refahın olmadığı yerde ahlaksızlık olacaktır. Bunu önlemek ne ceza tedbirleri, nede dinsel söylemlerle olur. Üreteceksiniz. Hem de tükettiğinizden fazlasını üreteceksiniz. Bu yetmez. Fazlayı başka ülkelere pazarlayacaksınız. Bunun için de ciddi, tutarlı bir politika sahibi hükümete, kafası üçkâğıtçılıktan çok ticarete çalışan tüccara ihtiyaç vardır. Peki olmazsa ne olur?

Türkiye Ziraatçılar Derneği başkanı İbrahim Yetkin’in deyimi ile gıda terörüne maruz kalırsınız ve yenmeyecek ne varsa yersiniz. İşte birkaç örnek:

“%100 dana eti diye satılan sucuklarda at ve eşek eti kanatlı eti kullanılıyor. Uzun soyulmuş sosise kanatlı eti, yabancı doku ve iç organ katılıyor. Sucuk salam imalatında kullanılan sarımsak kireç suyuyla soyuluyor. Tereyağına bitkisel yağ katılıyor. Yoğurta bitkisel yağ ve jelatin katılıyor. Yağlı tulum peynirine nişaşta katılıyor. Süzme çiçek balına fruktoz, glikoz ve darı şeker pekmezi katılıyor. Hazır kıymaya sakatat katılıyor. Kıymalı pideye domuz kıyması karıştırılıyor. Şekerlemelerin içine domuz jelatini katılıyor. Süte su katılıyor. Küp şekeri kalıp haline getirmek için mumsu maddeler kullanılıyor. Çikolataya hayvan yeni olarak kullanılan soya tozu, leblebi tozu ve fındık zarı katılıyor. Tatlılara Antep fıstığı yerine bezelye ve yeşile boyanmış yer fıstığı katılıyor. Kuru üzümler kurutulmadan önce mazota bulanarak haşerelere karşı önlem alınıyor. Eski dönerlerin üzerine yeniden et konularak satılıyor. Yağ ve kemik külünden lahmacun yapılıyor. Kaçak çaylar kimyasal renklendiriciler hatta domuz kanıyla renklendiriliyor.”

Bunlar sadece son dönemde tespit edilenler. Edilemeyen daha neler var Allah bilir. Biz üretmeden tüketme politikalarına pirim verdiğimiz sürece bunların iyi günlerimiz olduğu kesindir.

İzmir 2012-12-01