Kızıma gelen vahiyler!

Kızımla yalnızız, ben iyiyim ama o rahatsız, hem de çokkk. Çocuklarla oynamak , hep bir arada olmak istiyor. Ama oynayabileceği kimse yok . Geçenlerde asansör önünde karşılaştık komşuyla, kızı var rica ettik oyun oynaması için bize gelmesini, geldi, oynadılar...

Ama ne oyun , mutfaktayım hem çok güldüm, hem de içten içe ağladım... komşu kızı 4 yaşında bizimki 27 aylık...diyaloglar şöyle ;

Kelebek: -Şenin adın ne?
-Pınar
- Kelebek: Kenaar hadi gel oyun oynayalım :)
Pınar: kenar diiilll, Pınar..
Kelebek: -Puzzle oynayalım mı?
Pınar: ?
Kelebek: -hadii
Pınar - hayırrrr ben bilmiyomm o şeyi
Kelebek; -bak şöleee tamammmmm , lütfennnn hadi sende oyna
Pınar: - başka bir şey oynayalım
Kelebek: bana şorşana büüünce ne olcan?
Pınar: büyüyünce ne olcan?
Kelebek: öretmen olcam , gergedan olcam
Pınar: ? gerdan ne demekkk?
Kelebek: ?
Kelebek: bilmiyoşun mu ? o büüükk havannn..gergedan..
Pınar: büyüyünce öle mi olcan? hayvan gibi... ???
Kelebek: Şarkı söleyelim, şen ingiliş leytırşı biliyoşun mu?
Pınar: ?
Kelebek: ey, bi, şi , iy, ........
Pınar: Bi daaaa söylesene
Kelebek: tamamm..hadi sayı sayalım (Rakamlı puzzle alıyor eline , 20 ye kadar sayıyor)
Pınar: 1-2 ???
Pınar: 9-2
Kelebek: İngilizce 10'a kadar sayıyor...
Pınar: ?
Sonra Pınar sıkılıyor ve gitmek istiyor...

Kelebek klasik müzik dinliyor şu ana kadar favorileri bile var, Mozart, Vivaldi, Beethoven...geceleri mutlaka kitap okunurken ve uykuya geçme faslında dinledikleri....dolayısıyla müzik zevki farklı olacak hep çevresiyle...
Oyuncaktan çok kitaplarla haşır neşir, ve oyuncaktan çok, kitaba sahip....

Emrivaki konuşulduğunda da duymazdan gelir, kabalığa asla tahammülü yok, mutlaka lütfen ve ricayla konuşulacak...Bu özelliklere sahip ... ve yalnız...tıpkı ben gibi...

Ve işte o an, anlıyorum ... anlamamazlıktan geldiğim şeyi :(
Kızımla aynı kaderi paylaşıyoruz sanırım, mutlulukla bildiklerimizi çevremizle paylaştığımızda galiba insanlar sıkılıyor ve gitmek istiyor yanımızdan..

Kelebek henüz 27 aylık ama rahatlıkla 3-4 yaşındaki çocuklarla oynayabiliyor. Tüm geometrik şekilleri biliyor, sağını solunu biliyor, teşekkür (sık olmasa da) lütfeni kullanıyor... nazik olmanın gerekliliğini biliyor... o henüz çok küçük..

Görenler "aaaa, aaaa ne kadar akıllı diyor" sanki çocuğa tüm bildikleri vahiy gelmiş gibi.. hala anlamıyorlar, evdeki verilen eğitimi, hala anlamıyorlar tüm çocukların eşit öğrenme kapasitesine sahip olduklarını....
Kızım bildiklerini çevresindekilerle paylaşmaya pek meraklı (ben) ama itici oluyor sanki , bu haliyle...
Ne yapacağım şimdi, kendimi onu nasıl frenleyeceğim?
Ya bu güruhun içinde olmalı, ya da izole (?) bir yaşam (mı)
Bir yerlerde bişeyleri kaçırıyorum galiba....