Klarnetten uçan kelebekler...

Bu nasıl bir ezgi, bu nasıl bir büyüdür ki, yediğim yemeği gırtlağımda bırakıp gözümden yaşların süzülmesine neden oluyor…

Hüsnü Şenlendirici, klarnetini usulca alıyor ve üflemeye başlıyor…ben kalakalıyorum… Sezen Aksu’nun o muhteşem şarkısı, minik kelebekler gibi gökyüzüne tırmanmaya başlıyor…klarnetin ucundan çıkıp özgürlüğe uçan minik kelebekler gibi…içimden usulca mırıldanıyorum…mırıldandıkça ağlıyorum… “bir lodos lazım şimdi bana, bir kürek, bir kayık…zulada üç beş şişe yakut yer gök kırmızı…söverim gelmişine geçmişine ayıpsa ayıp…düşer üstüme akşamdan kalma çoban yıldızı..”

Bazı insanları güzel olan her şey ağlatır…güzelliği gördükçe ruh coşar ve ırmak gibi gözlerinizden taşar…kimileri sizi “ şarkı dokundu herhalde “ diye gözlerini kırpıştırarak, yarım yamalak bir acımayla göz hapsine alsa da bilen bilir neden ağladığınızı…aynı ruhtan olanlar anlar halinizi…güzellik ağlatır... bilen bilir…