Konser değil Kanser!!!

Anne babalarımızın jenerasyonundan sonra dünyaya gelen ve onu tanımayan kimse yoktur herhalde.. En azından İstanbul sınırları içinde ve yolu küçücük de olsa müzikle kesişen herkesin hayatında bir kez olsun gördüğü tanıdığı biri.  Taksimin ünlü eğlence ve konser mekanlarından KEMANCI'nın kapısından girmeyen kaç kişi var bilmiyorum ama giren herkesin bugün üzüldüğü tek bir şey var eminim. Kemancı'nın sahibi Zeki Ateş..... çok resmi oldu bu değiştiriyorum Zeki Abi kansere yenik düştü. KEMANCI'sını, çalışanlarını, sol anahtarını çizmeyi bilenleri, fa anahtarıyla kafayı yiyenleri, dinleyeni, dinlemeyeni, seveni, sevmeyeni üzüldü bugün. Tarzından, hayatından ve bildiklerinden asla ödün vermeyen bu başarılı abiyi şahsen tanıyor olmak ayrı bir acıttı canımı. Yaptığım işleri beğenmeyip sürekli eleştiren bu huysuz delikanlının, Zeki Abimizin böyle amansız gidişi gözyaşlarımın ne kadar zamandır hapsedildiğini gösterdi... Evet ağladım... Sizi bilmem ama ben önüme çıkan çatallı yollarda destek aldığım, sözünü dinlemeyip burnumu çamura batırdığımda karşımda haklı haklı gülen bir abimi, bir çalışma arkadaşımı kaybettim....

IŞIK seninle olsun ZEKİ ABİ...