Koralin ve Gizli Dünya

Geldik bir hafta sonuna daha. Geçen hafta gösterime giren 3 Boyutlu çizgi film ‘Koralin ve Gizli Dünya’ adlı filme dair 4, 5 yaşında çocuğu olan bir ebeveyn olarak nacizhane görüşlerimi yazı sonunda maddeler halinde sıralayacağım.

Filmin konusundan bahsetmeden önce; İngiliz, fantastik edebiyat yazarı Neil Gaiman'nın 'Caroline' adlı romanı ile 2002 yılında Hugo en iyi roman ödülü aldığını hatırlatayım...

Filmin konusunu az çok duymuşsunuzdur. Kısaca bahsedeyim; En büyük derdi ‘can sıkıntısı’ olan, diğer derdi isminin Caroline değil, CORALİNE olduğunu anlatmaya çalışmak olan kahramanımız, pek çoğumuzun evindeki fotoğraf karesi olabilecek; Bilgisayar ve TV ye gömülmüş anne-baba’dan dolayı 2. derece ilgi görmekten sıkılmıştır. Derken odasında gizli bir kapı bulur. Bu kapıdan girdiğinde, biz büyüklerin 5. sezonunu seyrettiği ve hala gizemini çözmeye çalıştığı LOST dizisinin versiyonu olan bir yaşamla karşılaşır. Bakınız: Paralel Evrenler

Kapıdan geçtiğinde hayatının ve var oluşun alternatif versiyonu ile karşılaşır. Dışarıdan bakında bu paralel gerçeklik tam istediği gibidir. Tüm yetişkinler hoşgörülü ve sıcaktır. Ayrıca eski bez bebekler gibi <ı>düğme gözlüdür!

<ı>

Filmin sonunu anlatmayacağım. Zaten konudan öte animasyon önem taşıyor biliyorsunuz.

Görüşlerime gelince:

1- 3 Boyutlu olması çocuklar açısından iyi bir deneyim olabilir.

2- Çocuklarınız Ben10, Transformers, Power Rangers vb. çizgi filmleri seyrediyorsa, filmde gördüğü/ göreceği sahneler ‘masum’ olarak adlandırılabilir. Tek rahatsız edici konu ‘karanlık ve gözlük’ olur.

3- Bir anne olarak 8 yaş altına önermem. İlla gidelim diyorsanız bakınız 2. madde.

4- Ergenlik çağında çocuğunuz varsa ve sürekli ‘siz beni anlamıyorsunuz, keşke başka anne-babam olsaydı’ cümlelerini sık sık duyuyorsanız MUTLAKA İZLETİN!