- Kategori
- Şiir
Korkunun Nefesi
Şiirin tam da orta yerinde, korkunun sırası mıydı...
Korku deyip geçmeyin
Gecenin bir saatinde
Üstelik yapayalnız
Durdun, bakındın
Derin bir nefes aldın
Kokusu bile ecel gibi
Ama
“Uyuyuncaya kadar”-mış
(Mış’ı ben uydurdum)
Uyudun…
Ne korku kaldı,
Ne derin nefes, endişe
Tekrar hatırlamak üzere
Gelirse sessizce sesi
Uyanmak olmasa
Dert olmaz-mış artık
Korkunun nefesi…
- Toplam blog
- : 1160
- : 227
- Kayıt tarihi
- : 11.02.09
Teknik ressamlıkla geçen çalışma hayatımdan sonra emekliliğini yaşayan bir kız ve bir erkek çocuk..