Kozalak mahallesi

ateşten bir topa dönüşürüz seninle
gözlere kamaşır, yüreklere haset ekler,
beyinlere illallah
tansiyonumuz sekizden onbeşe oynak dilber
kardiyoloji bizi kapısından kovar
biz gibisi denek tutar kendi nabzına
uykularımız dokuzsekizlik seyreyler
saçlarımız ıslak, gözlerimiz pasparlak
 
yüzüne değen bir bakış
şimşekleri çaktırır yanlış sinyale
gözümden sakınırken seni
dolu yağdırırım güneşini serene kadar üzerime
 
tehlikeliydik hayata
sigaranın zararları gibi
zarar veriyorduk daha uzun yaşayabilme ihtimalimize
belki acılı ama huzurlu olacaktık bir başınımıza
anlamıyordu hiçbir doktor, hoca bu halimize
pes eden kim önemli mi ki?
bizi öldürdük daha fazla zaman için bu hayatta
 
Ah sen!
eskilerin dediği ince hastalığa tutuldum
o da mı kirlendi, hasta değil miyim
affıını yar tuttum kendime
soy seni benden ne olur
 
yasaklı olmak öldürür biz gibileri adamım
sana dokunamayan elleri kırar bu kalp
soy seni benden
seni unutmama izin ver ne olur
ama sensiz ölmeme izin verme
 
ne kadar zaman geçerse geçsin sırtımızdan
bu şiirlerimi sakla ve kimselere verme
alnımı dudaklarına teslim ettim
en değerli eksiğimsin benim