Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 
 

mavinin güncesi hanife

http://blog.milliyet.com.tr/bmil

24 Mayıs '07

 
Kategori
İlişkiler
 

Küçük bir öykü bu

Küçük bir öykü bu....
Yıllar önce bir yaz mevsiminde...
Gergin bir bekleyişin ardından yaşanan.


Gecenin bütün karalığına inat parlayan yıldızlarla dolu bir gece.
Kadın sıcak gecenin teriyle ıslak bedeninin aksine buz gibi bakışlarıyla denizdeki küçük dalgaların beynindeki büyük uğultularını yok etmek istercesine iki elini başına bastırıyor sıkıca...
Gözleri, denizin üzerinden kayıp geçen film şeridinde.

Öğrenciyken tanışmıştı onunla.
Sevgileri kocaman sevda olmuştu.
İki yürek birlikte zor yıllara karşı durmuş, küçük ama sevgiyle donanmış evlerinde yaşamaya başlamışlardı.

Kadın mutluydu...
Adam mutluydu...

''Mutluluğun resmi çizilebilseydi bu olurdu!! derdi hep kadın.

Bir ömrü birlikte yaşamanın ve birlikte yaşlanmanın hayalini kurardı , kurardı ya nasıl bilsindi ki ...
Nasıl bilsindi ?

Herşey ardı ardına gelmişti.Kayıpları anlamaya çalışırken diğeri, bir diğeri...

''Hüzün deli dalgalarla gelir , gönlümün kıyısına vurur, aşınan kayalar gibi ruhum suskun''mırıldanırken suskun ruhunun isyanı bastı yüreğini.Nefes alamaz gibi derin soluklar almaya çalıştı ama nafile...

Keşke ayrı kalıp , düşünelim dediğinde kabul etmeseydim dedi kendi kendine .Belki de bir daha hiç göremeyecekti ta ki ...Aklına geleni kovmak istercesine elini boşluğa sallarken buldu kendini.

Telefonda ayrılmak istiyorum demişti, müsait olunca dön de mahkemeye başvuralım.

Defalarca bu cümleyi tekrarladı , tekrarladı, hıçkırıkları sözlerini kesmeye başlayana dek...

En çok onu bir daha hiç görmeyecek olması geliyordu aklına.Yüzünü gözlerinde canlandırdı hiç bir çizgisi bile kaybolmadan hapsetmek için.

Çaresizlik içinde denize bir kaç adım daha yaklaştı.Deniz üzerindeki film şeridi yokoluyordu.

Tıpkı yıllar gibi...

Müsait olunca döndü kadın.
Hiç ummadığı bir bitişe nokta koymak için.

Şimdi, ne gözlerine hapsettiği bakışlar ne kokusu ne de birlikte yaşanmışlıklar vardı...

O'nun eli yerine yalnızlığın eli vardı elinde.Belkiler, keşkeler yoktu artık.

Küçük bir öykü bu.

Bir ilkbaharda başlayan, ne çok baharları geçip, bir ilkbaharda son bulan....


Sevgilerimle












 
Toplam blog
: 19
: 886
Kayıt tarihi
: 17.05.07
 
 

Yaşama ne olursa olsun gülen gözlerle bakmayı seviyorum. Bunu başarmanın ne kadar zor olduğunu bi..