Küf Kokusu

Derin bir nefesle soluksuz duruyorum.
Günleri geceleri yırtıyorum bir yol için.
Durmuş zamanın asır süren boşluğundayım.
Ruh yitmiş.

Poyraz yüzüme çarptığında,
Olduğum an’a düşüyorum.
Yüreğimi deliye çeviren
Beynime kızgınlığım...
Poyrazdan sert vuruyor boşluğa.

İnsan doyumu, bir yudum sevgiyken
Açlık dünyadan da öte...
Zulada tutsak kokuşmuş düşünceleri salmak
Kolayken poyrazın ak köpüklü dalgalarıyla
Kokusunu duymak niye?
Niye?...