Küfe

""Çin'in kırsal kesiminde yaşam mücadelesi veren bir aile vardı. Büyükanne, baba, anne ve çocuktan oluşan bu aile oldukça sıkıntı çekiyordu.

Bir gün baba, yılların verdiği yorgunlukla bir köşede oturmaktan başka işe yaramayan büyükanneyi, pazar küfesine koyarak nehre doğru yola çıktı.

Nehrin kenarında arkadaşlarıyla oynayan çocuk, babasına ne yaptığını sordu.
Baba: "Büyükannenin bize yük olmaktan başka yaptığı bir şey yok. Onu bu küfe ile beraber nehre atmaya karar verdim. "dedi.

Çocuk heyecanlanarak atıldı: "Aman baba küfeyi atma. Çünkü bir gün gelip sen de yaşlandığında o küfe bana lazım olacak" ""

Bu hikayenin orjinalinde büyükanne yerinde dede yazıyordu. Ben anneler günü dolayısıyla dede kelimesi yerine büyükanne yazdım. Gerçi fark etmez. Değer bilmeyi çok güzel anlatan bir hikaye bence. Nedense insan oğlu deneyim etmeden bazı şeyleri anlamakta güçlük çeker. Mesela bir annenin değerini anne olmadan anlamak oldukça zordur. Anne olup da onun yaşadığı güçlükleri görüp, deneyim ettikten sonra kıymetini daha iyi anlıyoruz açıkcası. Ben kendi adıma konuşuyorum elbette.

Çocuğu olan genç bir kadın da annedir, on torunu olan yaşlı bir kadın da. Hatta karnında bebeğini taşıyan bir kadın da anne olmuştur artık. En gencinden en yaşlısına, başta kendi annem olmak üzere tüm annelerin anneler gününü kutluyorum şimdiden.

Hani derler ya "Çocuklarımız hiç büyümezler, saçları kırlaşsa bile" işte ben de buna benzer bir şey söylemek istiyorum. "Annelerimiz hiç yük olmazlar çok yaşlansalar bile." :)

Kucak dolusu sevgiler, saygılar tüm annelere...