Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

17 Eylül '07

 
Kategori
Gündelik Yaşam
 

Kum tanesi

Kum tanesi
 

Kocaman bir kum saatinin daracık boğazından geçmeye çalışan birlerce kum tanesiyim Zamanın tam içindeyim, koşmuyor koşuşturmuyorum… Sadece usul usul akıyor, tane tane eriyorum bir zamandan diğer bir zamana…

Flu bir geçmişim ve hala flu bile olmayan bir geleceğe bakar çatallaşmış damarların ardından yorgun gözlerim…

Sırasını beklerken yaşamdan küçük şu zaman kavramında allak bullak olur tüm yaşanmışlıklarım, karışır karışırda ben bile ayırt edemem hangi anım hangi takvim yaprağında asılı olduğunu, hangi yaprakta hangi gün olduğunu, birini çıkarsam diğeri çıplak kalır. Aramam bırakırım kendi hallerine... sadece söylenirim bir tek bana ait olmalarına rağmen şu zaman kavramında nasıl da eğreti durduklarına…

Kaç parçaya, nasıl bölündüğümü bile sorgulayamadan daracık boğazda tıkanır kalır sorularımın çengelleri… noktalar bir bir diğer zamana geçerken çengeller önce boğazda tıkanır kalır sonra o daracık boğazı tıkar kalır, ama hep kalır… geçişler kapanır, zaman durur, nefes alınamaz, karbondioksit daraltır sözüm ona ufacık yaşamı, ‘haydi hayat küçük bir şaşkınlık yarat bende dersin’ dalga geçen bir surat ifadesini giyinerek…

Şaşkınsındır, hayat bunu sana yapmıştır. Suratın darmadağınıktır. Ve başlarsın yüreğine kızmaya ‘sen beni tanımıyor musun düşündüğünü paylaşırım herkesle’ diye yürek ‘bir daha olmaz’ bile diyemez bilir kendini, bunu istem dışı hep yapar, yapmaya da devam edecek. Sen susarsın ama içinden yükselir sesler, ‘şaşkınlıklarım keşke bu kadar masum olsa yada hayat kurtarsa’…bir bir geçer uzun ince bir de noktalı ünlemler dar boğazdan, bazen bir tanesi dik gelir de o an tıkanır yaşam… artık bir sürpriz daha bekleyemezsin hayattan… işte artık ömrümün cümle sonuna vardım, koca bir ömür küçük siyah bir nokta.

Başlayacaksın karbondioksit dolu saatlerden oksijen aramaya, artık gözlerin yorgun değil bulanık görecek, başın dönecek ve binlerce kez düşeceksin yere…

Dağılıp, parçalanacak ve parçalandıkça büyüyeceksin... binlerce kum tanesiyken tek bir kum tanesi olacaksın. ayrı ayrı yerlerde değil tek bir yerde kalacaksın.

Flu bir geçmişten yorgun ve bulanık bakan gözler ışıl ışıl parlayan bir gelecekten kamaşan gözlere bırakacak kendini…

 
Toplam blog
: 26
: 906
Kayıt tarihi
: 31.01.07
 
 

Hayata yayılarak yaşamayı düşlerken, zamana sıkıştığımı fark ettim, tek sebebini çalışma şartları..