Kurban

Tanrı İbrahim peygamber ve eşi Sara’ya verdiği sözü yerine getirdi.

İbrahim yüz yaşındayken oğlu İshak doğdu, güler anlamına gelen bu ismi Sara vermişti. Nedeni de Sara’nın Tanrının ona bir oğul vereceğine inanmamasıydı.

Tanrının yüzünü güldürdüğünü ve herkesin onunla birlikte gülmesi için oğluna İshak adını verdi.

Tanrı, İbrahim’den oğlu İshak’ı kurban etmesini istediğinde, o büyük bir imanla kabul etti.

Tanrı tabi ki bunu yapmasına izin vermeyecekti; İnsanın kurban edilmesine Tanrı her zaman karşıydı.

İbrahim biricik oğlunu Tanrısına olan imanıyla kurban edecekti, bu çok büyük bir denemeydi.

İshak, ‘Sunu kuzusu nerede?’ diye sorduğunda babası ‘kuzuyu Tanrı kendisi sağlayacak’ diye yanıtladı.

Tam oğlunu kurban edecekken gökten Tanrının meleğinin seslendiğini duydu. Melek ‘Çocuğa dokunma, ona hiçbir şey yapma, Tanrıdan korktuğunu anladım ve biricik oğlunu ondan esirgemedin’ dedi.

İbrahim çalıların arasında bir koç gördü, gidip koçu getirerek onu tanrıya kurban etti.

Tanrının sözünü dinlediği ve biricik oğlunu kurban etmeyi bile göze aldığı için Tanrı onu kutsadı, soyunu gökteki yıldızlar ve kıyılardaki kumlar kadar çoğaltacağına ant içti.