Kuşadası

Bu Kuşadası'nın tarihi ve doğal güzellikleriyle ilgili bir yazı olmayacak. Kuşadası'nı yüreğimden geldiğince anlatmaya çalışacağım.

Geçmişimiz çok yüklü Kuşadası'yla... Taaa 16 sene öncesine uzanıyor (17 yaşındayım bu arada). Benden önce annemin çocukluğu da orada geçmiş. Anneannemler tarlaların ortasında bir arazi satın almış zamanında ve oraya tek katlı bir ev yapmışlar. Gel zaman git zaman, o tek katlı ev, Kuşadası'nın göbeğinde, apartmanlar arasında sıkışıp kalmış. Hala da olduğu yerde gayet güzel durmakta...

Anneannem anlatıyor, eskiden deniz görürdü bu ev, gelen gemileri falan izlerdik diye... Şimdi ne mümkün. 5 katlı apartmanların arasında her yaz "yazlığımızda" oturuyoruz. Her yaz! Evet, 16 yıldır her yaz oradayım.

Bundan 2 sene öncesine kadar artık Kuşadası'nın K'sini görmeye tahammülüm kalmamıştı. Benim deyimimle "Gece pazarları"nda çalışan herkes bizi tanıyordu. Benim bebekliğimi falan bilenler, "Ay, Pınar ne kadar büyümüşsün" diye kafamı okşamaya başlayınca, işin garipliğinin farkına vardım.

Efendim, Gece pazarları, aslında sabahta açık olan, çeşitli hediyelik eşya, takı, deri giyim, eşarplar falan satan dükkanların bir birleşimi... Ama küçük bir alan değil bahsettiğim... Yollar boyunca uzanan cümbüşlü bir ortam...

Sahilde yürümek için bu "gece pazarları"nın içinden geçiyorsunuz falan...

Kuşadası halkı genelde yazları sahile vurur. Yani turistlerin yanında küçümsenmeyecek bir yerli halk da buralarda gezer. Genelde, barların, otellerin, çeşitli lokantaların önlerinde oturanlar yabancı turisttir ama sahilde sonradan doldurulmuş denizin üstündeki kayalarda oturup çekirdek çitleyen halkı da sürekli görmeniz olası...

Kuşadası güzel yermiş! İsanbul'a gelince anlıyorum. Hani insanların Bodrum'la falan duygusal bağları var ya, benim de Kuşadası'yla var işte. 1000 tane Bodrum'a değişmem Kuşadasını. Kuşadalılar bilir, Kuşadası öyle aham şaham bir turistik alan değildir. Fakat, sevenin de gönlündeki, en şirin yerdir...