Kuzeyden Güneye İnen Kadının Düşleri

Birazdan kalkıp, perdeleri sonuna kadar açarım, biraz Akdeniz girer içeriye, biraz ben Akdeniz'e karışırım. Kedi terasa çıkar, güneşlenir, Ben kitabı bir kenara bırakır, güneşle söyleşirim. Biraz düş biraz gökyüzü konuşuruz. Kedi mutlu mutlu gerinir. ben düşlere dalarım. Kaktüse yancı gelen nergis kokusunu salar inceden, kedi kokuya gider, ben müziğe...sonra ben çiçeklere su veririm, kedi çiçeğin toprağından su içer.

Gün akşama dönerken hava hafifden serinler, aklıma kuzey gelir doğduğum toprakları düşünürüm. Akdeniz biraz Karadeniz'e döner, lapa lapa kar yağar, göz gözü görmez, gözlerim buğulanır, yaylalarda ki kış kilidi vurulmuş tahta evlerin yalnızlığı çöker üstüme, üşürüm, içim ürperir, kalkıp alelacele gitmek isterim. Tahta evlerin yalnızlığa yoldaş olmak, kilitli kapıları açmak iiçin ...

Kedi bacağıma dolanır belli ki acıkmış, yemeğini veririm. Müzik susar, ben usulca üstüme kalınca bir şeyler alırım. Kuzeyden güneye inen kadın işte böyle bir akşam üstü hikayesi ile kendini avutur.