Manipulede Master Yapmış İnsan

Freud eserlerinde narsistik rahatsızlıkların temelinde kibrin yattığını söyler. Narsistik nevroza sahip biriyle ilgilenmeyip, onu yok sayarsak bu kibir düzeyi azalır mı, çoğalır mı?

 

Bence diğer kişilik özelliklerinin etkisiyle iki yöne doğruda sıçrama olabilir. Bir takım şartlar bazı insanları hırslı, girişimci, çalışkan, tutumlu vs. yaparken, aynı şartlar bir başkasını tersi yönde şekillendirebilir.

 

Narsistlik kendini beğenmişliğin zirvesidir. Cahilliğin tavan yapmış halidir, bencilliktir, yüksek egodur yani aşağılık kompleksidir.

 

Narsistler ilgi manyağıdır, yok saydıkça daha da şeytanlaşır, onlarla iyi anlaşmak istiyorsanız övün durun göklere çıkartın. Bunlar zaten tedavisi olmayan insanlar, ya katlanacaksınız ya da sileceksiniz. Ama şunu çok iyi biliyorum ki, yok saymaya gelemezler.

 

Kibrin temelinde de aşağılık, kendini yetersiz hissetme kompleksi yatıyor. Kibirle ödülleme savunma mekanizmasını işleterek tatmin oluyor. İlgilenmemek kibri artırır. Narsizm düşüncenin derininde çocuğa biçilen, 'sen herkesten daha değerlisin' hissi ya da zamanla kişideki eksik, yetersiz alanların ona verdiği ters hissi vardır.

 

Narsistlere eyvallah dedikçe dozu artıyorlar, görmezden geldikçe iyice kudurup kin ile düşman oluyorlar. Bir tanıdığım bu durumda; dış dünya ile arası iyi ama kendi çevresinde bambaşka. Sürekli kendini övüyor bayma derecesinde, hatta çok rahatsız edici şeyleri yapıp bununla övünebiliyor. El yarası geçer dil yarası geçmez derler ya bunlar kesinlikle bu sözün hakkını veriyorlar. Onu yok sayın, bir ateş mumu nasıl eritip bitirirse oda aynı öyle olur, verilecek en güzel ceza budur. Başka türlü ne kadar haklı olursanız olun, ne kadar dil dökerseniz dökün hiçbir şekilde fayda etmez. Susmak ve yok saymak onun kibrini ne azaltır, ne de çoğaltır, o hep kendine göre haklıdır.

 

Narsistlik öğrenilmiş bir kişisel özelliktir. Kalıtsal olarakta genlere aktarılır ama esası aileden gelen bir öğreti yanlışlığıdır. Narsistlerin egosu tavanda, aklı ve kalbi geleneğin aşağısındadır.

 

Beslenecek başka birini ya da başka bir şeyi bulurlar sizde çektiğinizle kalırsınız, beyindeki tümör gibidir. İnsana cinnet geçirtirler, lanet mi lanetdirler, yapabiliyorsanız hızla uzaklaşın. 

 

Kibir aşağılık kompleksini dengeleme biçimidir. Bende olmayan sendeki kötüdür, o halde her şey benim istediğim gibi olmalı, benim olan mükemmeldir, her şey benim, sende kimsin bencilliğidir. Kibirlilik şeytanidir. Derler ki; ne şeytanı gör, ne de salavat getir. Kibirli olduğu için sinirleri bozuktur, zarar verecek bir tartışma çıkarmak için fırsat kollarlar. Kibirli arkadaşlarım, akrabalarım var resmen insanın ruhuna tecavüz ediyorlar.

 

Sahte benlik, ego kendini ilah gibi görme hırsındadır. Akıl buna engel olunca hırsından kibir ile tatmin yoluna girer. Nefsini temizleyememiş her insan kibirlidir. İnsan yaradılış gereği ilah olmak ister, diğer her şeyi önünde secde ettirmek ister, tabii kul olduğunu unutmayan insanlar bu durumun dışındadır.

 

Yakın çevremde narsist kişilik bozukluğu yaşayan birisini tanıyorum. Kibir had safhada, paylaşımları sürekli kendini çevresinden, kardeşlerinden ve hatta onların ailesinden üstün görme eğilimi olan hasta bir kişilik, kendi özel ve aile yaşantısını diğerlerinden çok üstün göstermek için en yakınındaki insanı hiç gözünü kırpmadan harcayacak kadar bozuk kişilikli bir insan. Yalnız bırakılmaları kibrin artmasına neden oluyor. Kendini yetersiz hissetme ve aşağılık kompleksinin narsizme yol açtığı çok doğru.

 

Bir narsisti özellikle beraber yaşıyorsak ya da çalışıyorsak yok saymak ve onunla ilgilenmemek büyük bir yetenektir. Çünkü narsist kişi her anlamda, bir şekilde karşısındakini sonuna kadar zorlar. Narsistle yaşayan kişi çok fazla zorlanır, o kişi mutlaka profesyonel destek alıp kendisini geliştirmelidir. Çünkü narsistler genelde kendilerine uysal kurbanlar seçerler.

 

İlgisiz kalınca Ilgi çekmek için akıl ve mantık dışı davranışlar sergilerler. Toplum dışına itildikçe saldırganlaşırlar, normal olmayı normallerden öğrenemez anormal olurlar.

 

Narsistler ben özelim diye düşünür. Oysa insan diğer insanlardan öğrendikleriyle düşünür, emeğiyle yaşar bütünün bir parçası olarak. Ancak bunun farkına varınca toplumla bütünleşir, yoksa yalnızlaşırlar.

 

En çok üzüldüğüm şey narsist bir ebeveynin elinden çıkmış çocuklar. Narsistle yaşamanın bir yolu kesinlikle yok, yaşayanda geleneksel öğretilere, ritüellerle göğüs geriyordur kendinden vazgeçerek. Çocuklarsa çoğunlukla içe kapanık, eleştirilmekten korkan, eleştirildiğinde ne cevap vereceğini bilemeyen bireyler oluyor.

 

Bencillik egonun yükselmesine sebep olurken beraberinde kibir getirir, bu da kişi için alçaltıcı bir durumdur.

 

Egosunu öldürememiş her insan biraz narsisttir, egoyu öldürmekse hiç kolay değildir.

 

HÜLYA ÇAKICI